Εκτιμήσεις και θέσεις για τη νέα πολιτική συγκυρία.

Η νέα πολιτική συγκυρία. Εκτιμήσεις και θέσεις της Πολιτικής Πρωτοβουλίας για την Προοδευτική Έξοδο από την Κρίση.

9 Νοεμβρίου 2011

Πολιτική Εκτροπή

Ως λαός και ως χώρα βιώνουμε μια πρωτοφανή ανατροπή που οδηγεί σε πολιτική εκτροπή και σε παραβίαση του Συντάγματος, σχετικά με τον σχηματισμό δημοκρατικών κυβερνήσεων με βάση την αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας και που αφορά την προσφυγή στον κυρίαρχο λαό, για την ανάδειξη κυβερνήσεων.

Προπομπός αυτής της εξέλιξης που οδήγησε σε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα υπήρξε μια ομάδα σοσιαλ-φιλελεύθερων βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γνωστή για τις διασυνδέσεις της με εξωθεσμικά δίκτυα και τη διαπλοκή, που προπαγάνδιζε «λήψη πολιτικών πρωτοβουλιών», σχέδιο που προωθούσαν οι τραπεζίτες και το παρασιτικό κεφάλαιο σε αγαστή συνεργασία με την ιδιοκτησία των ΜΜΕ, εξυπηρετώντας προφανή συμφέροντα στο χώρο των τραπεζών, των καυσίμων, του φαρμάκου, των καρτέλ της αγοράς και λοιπών οικονομικών συμφερόντων.

Προφανείς στόχοι τους ήταν η παραίτηση του Πρωθυπουργού, η συγκρότηση δεξιάς συγκυβέρνησης, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα τους και ικανοποιώντας έτσι το σχέδιο τόσο του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου των Βρυξελλών όσο και του εγχώριου συστήματος διαπλοκής. Παράλληλα με τη δημιουργία συνθηκών πειθαναγκασμού των πολιτών στα μέτρα που θα ακολουθήσουν και χειραγώγησης της κοινής γνώμης για την προώθηση του νεοφιλελεύθερου σχεδίου με διλήμματα περί δήθεν εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη και το ευρώ. Και βέβαια, με την κλασική επιδίωξη διαμόρφωσης πολιτικών και ιδεολογικών όρων αποδοχής της λογικής των μονόδρομων, ότι δήθεν αν δεν ακολουθηθεί αυτή η πολιτική κινδυνεύουν τα συμφέροντα της χώρας ενώ είναι πασίγνωστο ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντα των μετόχων των τραπεζών, των κερδοσκόπων και των παρασιτικών κύκλων σε κάθε χώρα. Προσπαθούν να εμφανίσουν τη διακινδύνευση των δικών τους συμφερόντων ως διακινδύνευση του κάθε έθνους και της κάθε χώρας εάν δεν εφαρμοστεί το νεοφιλελεύθερο σχέδιο για την εφαρμογή του Μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος καθώς και του αναμενόμενου νέου μνημονίου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και το επόμενο χρονικό διάστημα θα ψάλλουν το ίδιο τροπάριο, εάν δεν ανατραπεί αυτή η νεοφιλελεύθερη ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας από τους πολίτες των χωρών αυτών.

Οι επιδιώξεις των νεοφιλελεύθερων και δεξιών κυβερνήσεων ης Ε.Ε.

Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο που έχουν επιβάλλει και είναι σε εξέλιξη και νέες επιδιώξεις, έχουν οι νεοφιλελεύθερες και δεξιές κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας, αξιοποιώντας την απόπειρα για διενέργεια δημοψηφίσματος, ορισμένες κυβερνήσεις κρατών που στοιχίζονται με τη γερμανική κυβέρνηση, το ΔΝΤ αλλά και εξωθεσμικοί κύκλοι, διεθνείς και ντόπιοι, που είναι ταγμένοι στην κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής διεθνώς και στην Ελλάδα. Με απειλές και εκβιασμούς τόσο προς εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος όσο και δημόσια στην κοινή γνώμη της χώρας, καθημερινό τους μέλημα είναι ο εκφοβισμός του λαού με τα δύο βασικά ψέματα τα οποία δύο χρόνια τώρα διακινούν ότι δήθεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα και ότι δήθεν θα αποβληθεί από την Ευρωζώνη ταυτόχρονα με τον αποκλεισμό κάθε αντίθετης πολιτικής θέσης και πρότασης.

Το νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο της ΕΕ, συνεχίζοντας με προκλητικό τρόπο τις παραβιάσεις των συνθηκών, ασκεί απροκάλυπτες επεμβάσεις στις πολιτικές ηγεσίες χωρών της Ένωσης προκειμένου να συγκροτήσουν μεταβατικές κυβερνήσεις με πολιτικές κορυφών και πιέσεων και να δημιουργήσουν μέτωπο εφαρμογής αυτών των αποτυχημένων πολιτικών. Είχαν ήδη επιβάλει τον τρόπο διακυβέρνησης στην Πορτογαλία. Συνέχισαν στην Ελλάδα από τον Ιούνιο και ήδη αυτή η αντιδημοκρατική εκτροπή στην Ευρώπη επεκτείνεται και προς την Ιταλία.. Διαμορφώνοντας ένα νέο πλαίσιο αντιδημοκρατικών εκτροπών και «κυβερνήσεις των δανειστών και της διαπλοκής», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο ευρωπαϊκός τύπος. Προφανώς, αυτή η «συναίνεση» σε αυτές τις πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές ενέργειες γίνεται κάτω από τον εκβιασμό σχετικά με την πορεία των περαιτέρω δανειακών δόσεων. Δηλαδή, έχουμε ένα νέο φαινόμενο αντιπολιτικών εκβιασμών που παραπέμπουν σε άλλους χώρους κοινωνικής ζούγκλας με τον εκβιασμό για οικονομικούς λόγους που αναφέρονται στην εξέλιξη των δανειακών συμβάσεων και των δόσεων των δανείων.

Πρωτοφανής είναι η απόπειρα των δεξιών ηγετών της ΕΕ να εμφανιστούν ως θεματοφύλακες του οράματος της Ενωμένης Ευρώπης. Είναι γνωστό ότι η ευρωπαϊκή δεξιά ήθελε η Ευρώπη να παραμείνει μόνο Κοινή Αγορά. Ήταν οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης που την οδήγησαν σε Ένωση. Η ευρωπαϊκή δεξιά ήταν αρχικά, κατά του κοινού νομίσματος, οι προοδευτικές δυνάμεις ήταν που προώθησαν το κοινό νόμισμα, το ευρώ. Και τώρα είναι η ευρωπαϊκή δεξιά που αρνείται να δώσει ευρωπαϊκή λύση στην κρίση. Δέσμια των επιχειρηματικών και τραπεζικών κύκλων, επιτίθεται στους λαούς της Ε.Ε. Αρνείται να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση κοινή δημοσιονομική, οικονομική και εξωτερική πολιτική. Θέλουν μια ένωση των μονοπωλίων και των αγορών με πρωτοφανείς ανισότητες. Επιχειρούν και δημιουργούν αρνητικές οικονομικές προϋποθέσεις σε μια σειρά από χώρες της Ένωσης και κυρίως, του Ευρωπαϊκού Νότου με εκβιασμούς και απειλές, γιατί δεν έχουν καμιά νομική δυνατότητα να αποβάλλουν μια χώρα και λήγει και ο χρόνος παραμονής τους στην ηγεσία των χωρών τους. Ασκούν μια αυτοκαταστροφική πολιτική για όλη την Ένωση γιατί με τα μέτρα που επιβάλλουν έχουν οδηγήσει στην ύφεση, στην ανεργία και σε αδυναμία υλοποίησης τέτοιων μονεταριστικών πολιτικών. Θα μείνουν ιστορικά μετέωρες οι απόπειρες των Ευρωπαίων νεοφιλελεύθερων για πραξικοπήματα σε βάρος της ευρωζώνης.

Η νεοφιλελεύθερη στρατηγική των ηγεσιών αυτών, δημιούργησε την κρίση στην Ευρωζώνη καθώς στα πλαίσια του σύγχρονου, πλήρως διεθνοποιημένου καπιταλισμού, αντί η αντιμετώπιση της συστημικής κρίσης να γίνει μέσω μιας, σε ευρωπαϊκή κλίμακα συντονισμένης αναθέρμανσης της οικονομίας και αύξησης της οικονομικής δραστηριότητας, προέταξε ως λύση, την εθνική αντιμετώπιση μιας υπέρ-εθνικής οικονομικής κρίσης υποκύπτοντας σε εθνικισμούς που αναβίωσαν και σε συμφέροντα τραπεζιτικά και επιχειρηματικά. Οι πολιτικές που δημιούργησαν την κρίση, δεν μπορούν να συμβάλλουν στην έξοδο από αυτή.

Επιβάλλουν και υποβάλλουν «λύσεις» οι οποίες έχουν ορίζοντα μηνών, υποδηλώνοντας έτσι πως από την μια μεριά, θέλουν να στηρίξουν τα συμφέροντα τους και σε εθνικιστική βάση καθώς ήδη αναβιώνει ένας νέος εθνικισμός στην Κεντρική Ευρώπη και από την άλλη, τα συμφέροντα τμημάτων ευρωπαϊκών και πολυεθνικών κεφαλαίων στην Ε.Ε. ενώ η κρίση εισέρχεται κάθε φορά, δριμύτερη σε νέο κύκλο ύφεσης. Είναι πολιτικός εκβιασμός ότι τυχόν αρνητική απάντηση στις αποφάσεις μιας συνόδου κορυφής, συνεπάγεται έξοδο από το ευρώ. Αυτές είναι οι γνωστές απειλές των τελευταίων δυο ετών που κρατούν λίγες μέρες μέχρι να επιβάλλουν ορισμένες κάθε φορά επιλογές. Γιατί η υλοποίηση τέτοιων απειλών θα συνιστούσε παραβίαση των συνθηκών και πραξικόπημα σε βάρος της Ευρωζώνης. Και παραβιάζουν την αρχή της πολιτικής ισοτιμίας των κρατών μελών και θέλουν να επιβάλλουν ως αρχή, την αρχή της οικονομικής ισχύος που δεν προβλέπεται από καμιά συνθήκη.

Μέσω των πραξικοπηματικών αυτών ενεργειών που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις Ευρωπαϊκές συνθήκες και το ελληνικό Σύνταγμα, επιδιώκουν την εμπέδωση αυτής της καταστροφικής, αδιέξοδης, νεοφιλελεύθερης και μονεταριστικής στρατηγικής που εντείνει την κρίση αντί να την περιορίζει, όπως φαίνεται και από την κρίση που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ιταλία. Στη διαδικασία αυτής της πολιτικής εκτροπής εμφανίστηκαν και φαινόμενα ευτελισμού και πολιτικής ανωμαλίας που δεν αποτελούν θετικό προηγούμενο για τις δημοκρατικές εξελίξεις και την ομαλότητα στη χώρα.

Η Κυβερνητική πολιτική και η λαϊκή αντίδραση

Η κυβέρνηση παρά τη ρητή δήλωση ότι αυτή η πολιτική είναι έξω και αντίθετη από τις αρχές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υιοθέτησε την επιλογή του μνημονίου και τη στρατηγική του δήθεν μονόδρομου. Αυτή όμως ήταν η νεοφιλελεύθερη στρατηγική του διευθυντηρίου της Ε.Ε. Συμμάχησε με τους υποστηρικτές αυτής της πολιτικής και κατεξοχήν το παρασιτικό κεφάλαιο και τα ΜΜΕ και άσκησε μια νεοφιλελεύθερη στρατηγική και μια αναποτελεσματική οικονομική πολιτική. Δεν ακολούθησε προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση, απέρριψε κάθε δημοκρατική και προοδευτική πρόταση. Η υιοθέτηση αυτής ακριβώς της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής από την κυβέρνηση, υπό την νεοφιλελεύθερη ηγεσία της Ε.Ε., οδήγησε στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, της φτώχειας και της ανεργίας και προκάλεσε τη λαϊκή αντίδραση.

Η κυβερνητική πολιτική δεν είχε την συγκατάθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και οι δρόμοι ήταν δύο:

o η υιοθέτηση προοδευτικής εξόδου από την κρίση και συμπαράταξη με τις προοδευτικές δυνάμεις και

o η συγκυβέρνηση με τη δεξιά και τις συντηρητικές δυνάμεις.

Με την αδιέξοδη αυτή πολιτική, ο Πρωθυπουργός επιχείρησε τη διενέργεια δημοψηφίσματος με αντιφάσεις και χειρισμούς που ανέδειξαν ένα νέο γύρο εκβιασμών και πιέσεων από το διευθυντήριο της Ε.Ε. με αποτέλεσμα να προβεί στην ακύρωση του. Οι αντιφάσεις και οι χειρισμοί έδωσαν τη δυνατότητα στο «συγκρότημα» του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων να ασκήσει πολιτική εφόδου σε συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της δεξιάς (ορισμένοι Σοσιαλ-φιλελεύθεροι από τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. , η Ν.Δ. η ΔΗ.ΣΥ., το ΛΑ.Ο.Σ.,) και σε αγαστή σύμπλευση με το νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο της Ε.Ε.

Οι αντιφάσεις ως προς το ζήτημα του δημοψηφίσματος και οι πολιτικοί εκβιασμοί που ακολούθησαν, οδήγησαν σε παραίτηση από την Πρωθυπουργία, τον Γιώργο Παπανδρέου και στη δημιουργία συγκυβέρνησης των δυνάμεων που θα υλοποιήσει την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής της 27^ης Οκτωβρίου. Απροκάλυπτες και θρασύτητες είναι οι επιδιώξεις των παρασιτικών κύκλων με ελεγχόμενους βουλευτές να προωθούν ως λύση σύνθεσης της Κυβέρνησης, τεχνοκράτες που ποτέ δεν ήταν ουδέτεροι και πάντα ήταν στην υπηρεσία συγκεκριμένων συμφερόντων. Αξίζει να επαναφέρουμε στη μνήμη μας, την θέση του Α. Παπανδρέου που δικαιώθηκε διαχρονικά για τις επιδιώξεις αυτών των κύκλων: «Ο τεχνοκράτης δεν έχει συνείδηση, δεν έχει τοποθέτηση μέσα στην κοινωνική δομή. Είναι πληρωμένο χέρι. Είναι όπως πληρώνεις κάποιον για να κάνει μια δολοφονία, πληρώνεις τον τεχνοκράτη να σου βγάλει τη δουλειά. Λοιπόν, ‘τεχνοκράτης’ δεν είναι ουδέτερη λέξη.»

Σε σύμπνοια με τα φερέφωνα της διαπλοκής και τους δεξιούς βουλευτές εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ, τη ΔΗΣΥ και άλλους προθύμους της Βουλής, στήνουν μέτωπο υποστήριξης και υπεράσπισης της στρατηγικής του μνημονίου και των στρατηγικών συμφερόντων του μεγάλου ελληνικού και δη παρασιτικού κεφαλαίου, πολιτικών που επιδιώκουν να δεσμεύσουν τον ελληνικό λαό σε μια σύμβαση με επιπτώσεις πολυετείς για τους πολίτες. Η επιδίωξή τους να μπει ο λαός στη γωνία είναι στα πλαίσια των φρούδων ελπίδων που τρέφει το συντηρητικό κατεστημένο.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η δημοκρατική παράταξη διέρχεται μια δοκιμασία, που ήταν άλλωστε επιδίωξη του συστήματος, μέσω της δημιουργίας κρίσης προκειμένου να υποκαταστήσουν τη δυναμική, τις ιδέες τις αξίες και τις αρχές της συντριπτικής πλειοψηφίας του προοδευτικών πολιτών και της νεολαίας με οράματα τη δημοκρατία, την ελευθερία, την ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη και το επιχείρησαν αυτό επιδιώκοντας την τιμαριοποιηση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από πρόθυμους με τις γνωστές μεθοδεύσεις της διαπλοκής. Στόχος είναι η απαξίωση και ο εκφυλισμός της δημοκρατικής παράταξης καθώς ως ισχυρή και προοδευτική δύναμη.

Γνωστά σοσιαλ-φιλελεύθερα στελέχη επιδιώκουν να υποκαταστήσουν τον προοδευτικό λόγο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να δημιουργήσουν θολή εικόνα και σύγχυση γύρω από την εικόνα του ως προοδευτικού κόμματος, ενώ είναι απολύτως συνυπεύθυνα για την μνημονιακή και νεοφιλελεύθερη στρατηγική που εφαρμόζεται στη χώρα εδώ και δυο χρόνια, και επιχειρούν μέσω της διαπλοκής τους με τα ΜΜΕ να υποκαταστήσουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τις αναχρονιστικές τους ομαδοποιήσεις που μόνο μία ταυτότητα έχουν: η δεξιά Σοσιαλδημοκρατία και αξίζει να υπενθυμίσουμε τη διατύπωση του Α. Παπανδρέου: «Η Σοσιαλδημοκρατία έχει τόση σχέση με τον Σοσιαλισμό, όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο». Οι ιδεολογικά μεταλλαγμένοι και οι πολιτικά εξαρτημένοι από την νεοφιλελεύθερη ατζέντα και την εγχώρια διαπλοκή, θα πάρουν την απάντηση από ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενωμένο, προοδευτικό και σοσιαλιστικό.

Ως προοδευτική πολιτική δύναμη:

• Υπερασπιζόμαστε του ευρωπαϊκό όραμα της πολιτικής ισοτιμίας και της αλληλεγγύης των χωρών-μελών καθώς και τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Τις αυθαιρεσίες και τις παραβιάσεις από το νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο της Ε.Ε., οι Ευρωπαϊκοί λαοί θα τις θέσουν στο περιθώριο της Ιστορίας και της εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ελληνικός λαός είναι τοποθετημένος και έχει ιστορικούς αγώνες όσον αφορά επεμβάσεις που αποδυναμώνουν το διεθνές κύρος της χώρας και προσβάλλουν τις αρχές της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

• Οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις συνεχίζουμε μέσα από οργανωμένες προσπάθειες τον αγώνα για μια προοδευτική έξοδο από την κρίση μέσα από τα προοδευτικά κοινωνικά κινήματα, προκειμένου να αποτρέψουμε τα σχέδια του κατεστημένου της παρασιτικής ολιγαρχίας, που με πολιτικό εκπρόσωπο τη νέα κυβέρνηση με τις πολιτικές τους θέλουν να διατηρήσουν το κλεπτοκρατικό σύστημα διαιώνισης του παρασιτικού τους πλούτου και των συμφερόντων τους. Γιατί όσο θα συνεχίζεται αυτή η πολιτική, θα συνεχίζεται η περαιτέρω φτωχοποίηση της χώρας, η ανεργία, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου και η υπονόμευση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

Άμεση ανάπτυξη δικτύων Κοινωνικής Αλληλεγγύης

o Είναι προφανής η ανάγκη για λήψη πρωτοβουλιών για την οργάνωση κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης στη χώρα. Δεν αρκεί να μιλάμε μόνο για κρίση χρέους, κρίση εισοδήματος και κρίση ανεργίας αλλά πρέπει να μιλήσουμε και να δράσουμε για τους ανθρώπους της κρίσης σε κάθε γειτονιά και χώρο κοινωνικών δραστηριοτήτων, για τους συμπολίτες μας που αδυνατούν να επιβιώσουν. Παρόλη την πολιτική αντιπαράθεση, αποτελεί καθοριστικό ζήτημα είναι η ανθρωπιστική κρίση που διαρκώς εντείνεται στην ελληνική κοινωνία. Τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών θα συνεχίσουν να οξύνονται :

o Η ανεργία θα αυξάνεται

o Η κατάρρευση εισοδημάτων θα συνεχίζεται

o Η φτώχεια θα διευρύνεται

o Οι έντονοι κοινωνικοί και πολιτικοί ανταγωνισμοί θα οξύνονται..

• Οι προοδευτικές δυνάμεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κινητοποιώντας τις Τοπικές, Νομαρχιακές και Περιφερειακές Οργανώσεις του κινήματος, μπορούν να συμβάλλουν σε αυτό με πρωτοβουλίες δικτύωσης, σε συνεργασία με τη σπουδάζουσα νεολαία, δήμους, εργατικά κέντρα, συνδικαλιστικές ενώσεις εργαζόμενων, αγροτικές οργανώσεις.

Στην εκλογική αναμέτρηση: ΝΑΙ στην Προοδευτική ψήφο- ΟΧΙ στην αποχή

• Αποτελεί αναγκαιότητα στις εκλογές που θα ακολουθήσουν να αναδειχθούν ως πλειοψηφικές οι προοδευτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. έτσι ώστε μαζί με τις άλλες προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, να δώσουμε τη μάχη για τη προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση και για μια νέα διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να συμβάλλουμε ώστε το εκλογικό σώμα να πει ένα ισχυρό Όχι στις συντηρητικές πολιτικές, Ναι στην προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση.

• Στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την επίτευξη προοδευτικής πλειοψηφίας όσον αφορά το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, είναι η διαρκής προσπάθεια μας για να μην λειτουργήσουν τα συντηρητικά σύνδρομα και οι στοχεύσεις των κινδυνολόγων και της απαξίωσης της πολιτικής που στόχο θα έχουν τη μαζική αποχή των πολιτών από αυτή την κρίσιμη εκλογική διαδικασία. Θα δώσουμε τη μάχη για την απομόνωση της πρακτικής της αποχής. Το πρόβλημα σήμερα για την πολιτική είναι, πώς θα επιβληθεί σε κάθε χώρα και διεθνώς πάνω σε αυτά τα συμφέροντα που ήδη έχουν αυτονομηθεί από τα κέντρα του πολιτικού ελέγχου. Για να δυναμώσει η Προοδευτική πολιτική- γιατί δεν είναι όλες οι πολιτικές ίδιες- για να επιβληθεί η πολιτική στην οικονομία και στην αγορά, για να γίνουν οι κοινωνίες κυρίαρχες, βασική προϋπόθεση είναι η συμμετοχή των πολιτών, ανδρών και γυναικών. Η συμμετοχή στα κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Γιατί σήμερα όσοι κατακρίνουν την πολιτική θα πρέπει να αντιληφθούν ότι βρίσκεται σε θέση αδυναμίας να επιβληθεί σε εγχώρια και διεθνή δίκτυα συμφερόντων. Όταν δεν συμμετέχουμε στις εξελίξεις, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι θα τις διαμορφώνουν άλλοι. Υπάρχουν χώρες, όπου οι πολίτες δεν συμμετέχουν ούτε στις εκλογές. Για παράδειγμα ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. εκλέγεται με τη συμμετοχή ενός μέρους του εκλογικού σώματος, που απέχει πολύ από το ήμισυ του εκλογικού σώματος της χώρας αυτής. Το άλλο ήμισυ ιδιωτεύει σε μία ζούγκλα οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων έξω από τα κοινά. Και τέτοιες κοινωνίες που τις επιδιώκει η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού δεν τις θέλουμε στην ΕΕ, Οι λαοί της ΕΕ έχουν παράδοση πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Το έλλειμμα στην εκπροσώπηση είναι έλλειμμα στην πολιτική, είναι έλλειμμα στη δημοκρατία.

Η προοδευτική προοπτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

• Η δημοκρατική παράταξη δεν εκχωρείται στις συντηρητικές δυνάμεις της διαπλοκής που γιγαντώθηκαν και εντός του ΠΑΣΟΚ, κόντρα στη βούληση της βάσης του. Η παράταξη πρέπει να επανασυνδεθεί με τις δυνάμεις της κοινωνίας που παράγουν, που δημιουργούν, που μορφώνονται. Η κοινωνία ήταν διαχρονικά το κύριο σημείο αναφοράς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η παράταξη, είναι υπόθεση των λαϊκών δυνάμεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι υπόθεση των μελών και στελεχών του, αυτών που δεν έχουν εργασία ή ζουν σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας, που μειώθηκε το εισόδημα τους, είναι υπόθεση του εργαζομένου, του αγρότη, μισθωτού, του αυτοαπασχολούμενου του ελεύθερου επαγγελματία, του σπουδαστή, κάθε νέου και νέας. Η παράταξη δημιουργήθηκε χάρη στους αγώνες του λαού για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση και δημοκρατική διαδικασία απομονώνοντας και οδηγώντας στο περιθώριο κάθε συντηρητική και αντιλαϊκή δράση και προοπτική. Είμαστε παρόντες, αποφασισμένοι και συνειδητοποιημένοι υπέρ της συνέχειας της προσπάθειας για την ευόδωση της προοδευτικής και δημοκρατικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση.

Πολιτική Πρωτοβουλία για την Προοδευτική Έξοδο από την Κρίση.

www.proodeftiki-exodos.gr