ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΟΥΜAKA ΣΤΗΝ 2η ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΟΜΙΛΙΑ

ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΟΥΜAKA

ΣΤΗΝ 2^η ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008

Συντρόφισσες και σύντροφοι θα θέσω ορισμένα θέματα και θα κάνω και ορισμένες προτάσεις .

Πρώτο θέμα. Θα αρχίσω από την επίσημη πολιτική. Με την επίσημη πολιτική δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο. Αυτός ο δρόμος είναι πάρα πολύ περιορισμένος.

Και εννοώ την αντικυβερνητική αντιπολίτευση που ασκεί το ΠΑΣΟΚ απέναντι στη κυβέρνηση της Ν.Δ. Όπου τις πρωτοβουλίες τις έχει η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση απαντά ή καταγγέλλει. Ιδιαίτερα έχει πολύ μικρό ορίζοντα όταν καθηλώνεται στην ρητορική και την προπαγάνδα, της μιας πλευράς έναντι της άλλης.

Και εννοώ το έλλειμμα του ΠΑΣΟΚ να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες -ως ζωντανός πολιτικός οργανισμός- και να οργανώνει πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση, παράλληλα με την αντικυβερνητική αντιπολίτευση και να οργανώνει -και όχι απλά να διακηρύσσει –την Εναλλακτική Λύση για τη χώρα.

Και εννοώ ότι το να αντιμετωπίζεται η ελληνική κοινωνία ως εκλογικό ακροατήριο και το ΠΑΣΟΚ να πολιτογραφείται μονοδιάστατα ως ένα παραδοσιακό εκλογικό κόμμα με δηλώσεις και ανακοινώσεις ,αποτελεί μια πρακτική που είναι αντίθετη με τις διακηρύξεις περί συμμετοχής και είναι σε απόκλιση από την επιλογή μας ,ότι είμαστε φορέας της εναλλακτικής λύσης και μιας νέας αλλαγής.

Δεύτερο Θέμα.Από την επίσημη πολιτική επίσης, θα σταθώ στη δήλωση που έκανε χτες ο κ. Καραμανλής, είναι Πρωθυπουργός και πρέπει να προσέχει όταν ομιλεί για ορισμένα πράγματα που έχουν πολύ μεγάλη σημασία στο δημόσιο βίο της χώρας μας, είπε ότι « ήταν κυβερνητική οδηγία κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, η λογική της διαφθοράς και της μίζας».

Ο κ. Καραμανλής οφείλει , να αναθεωρήσει τη δήλωσή του. Αυτό είναι σοβαρό θέμα για τη χώρα. Έχει θέση Πρωθυπουργού και δεν πρέπει να ομιλεί ανεύθυνα. Διότι εδώ υπάρχουν άνθρωποι που -χωρίς ιδιοτέλειες- έχουν δώσει σημαντικούς αγώνες για ιδανικά, για τη χώρα και τη δημοκρατία. Αγωνιστές όχι μόνο εδώ, αλλά και από όλη τη χώρα.

Είναι πράξη ανέντιμη να διαμορφώνουν ορισμένοι κύκλοι μια ατμόσφαιρα ότι το ΠΑΣΟΚ είχε ταμεία .Απαράδεκτη η παρέμβαση Καραμανλή απόκάθε άποψη. Οφείλει να ανακαλέσει την ύβρη.

Είναι απαράδεκτο ένα τέτοιο χονδροειδές ψέμα, ότι το ΠΑΣΟΚ είχε εύρωστο ταμείο και ότι είχε ανθρώπους ιδιοτελείς ,που διαχειρίζονταν υπέρογκα ποσά, όταν είναι γνωστό ότι χρωστούσε συνεχώς. Υπάρχει μέχρι εδώ ένα όριο. Ακούμε επί ένα μήνα. Αρκετά! Δεν μπορούν να εμφανίζουν ορισμένα άτομα με παραβατικές συμπεριφορές, ότι μπορούν να δεσμεύουν 3 εκ. ψηφοφόρους, 300 χιλιάδες μέλη, 10 χιλιάδες στελέχη.

Από σήμερα μπορώ να λέω: Με οδηγία του Καραμανλή, φέτος η εργοδοσία εισέπραξε παράνομα άνω των 25 δις ευρώ, από την αδήλωτη εργασία και τη καταστρατήγηση της εργασιακής νομοθεσίας; Ναι. Aυτό συνέβη φέτος και πέρσι και πρόπερσι. Ένοχοι και συνένοχοι η κυβέρνηση Καραμανλή και η ανύπαρκτες δικαστικές και ελεγκτικές αρχές.

Ο κ. Καραμανλής επίσης λέω ότι: έδωσε οδηγία για να συγκεντρωθεί -πάλι φέτος -επταπλάσιος πλούτος στο 20% του πληθυσμού της χώρας; Ποσά δεκάδων δις ευρώ. Πέραν των 25 δις ευρώ από την αδήλωτη εργασία-σε ένα ΑΕΠ γύρω στα 230 δις-που ήταν ο πλούτος της χώρας φέτος. Ναι ή όχι; Έγινε καμιά δημόσια αναφορά; Κανείς εισαγγελέας δεν παρενέβη γι’ αυτή την απίθανη - και σαφώς κατά παράβαση του Συντάγματος- συγκέντρωση πλούτου . Ποιος κοροϊδεύει ποιον;

Ας συγκρίνουμε τα ποσά που προανέφερα ,με το πολυσυζητημένο σκάνδαλο των 100 εκ. ευρώ.

Που είναι συγκεντρωμένος ο πλούτος; Στην άρχουσα τάξη, στην ολιγαρχία, στη μεγάλη αστική τάξη, σε κύκλους της αστικής τάξης,σε παρασιτικές ομάδες και στη Δεξιά.

Όλοι θα πρέπει να δίδουμε-έγκυρα- τα στοιχεία , και για το πώς και από ποιούς- με τις οδηγίες και τις πολιτικές της κυβέρνησης της Ν.Δ.- συγκεντρώνεται ο πλούτος . Να τελειώσουμε με αυτή την πολιτική και με την ηγεσία της Δεξιάς. Μέχρι εδώ.

Ας πάρουμε νομό – νομό, κλάδο – κλάδο της παραγωγής, τομέα-τομέα της οικονομίας και επιχείρηση – επιχείρηση. Ποτέ δεν ήταν λέσχη πλουσίων το ΠΑΣΟΚ, επειδή πέντε ή δέκα προέβησαν σε πράξεις ιδιοτελείς και δοσοληψίες χρηματισμού. Δεν είναι δυνατό να δεχόμαστε πλέον αυτή την όψη των πραγμάτων ως πολιτική. Αυτό δεν είναι πολιτική, δεν είναι κοινωνία, δεν είναι οικονομία.

Έχουμε πολύ σοβαρότερα προβλήματα να θέσουμε. Όταν δεν τα θέτουμε κι εμείς, σημαίνει ότι είμαστε ένα μέρος της πολιτικής ζωής και του δημόσιου βίου, όπου τη συζήτηση που κάνουμε, είναι στο επίπεδο της αναζήτησης του ρόλου των εισαγγελέων.

Είναι υπόθεση των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων να αλλάξουμε προσανατολισμό. Τα θέματα πολιτική-θεσμοί-οικονομία, είναι υπόθεση της προοδευτικής πολιτικής και όχι των εισαγγελέων. Έχουμε ευθύνη για το ότι η ολιγαρχία και παρασιτικοί κύκλοι, διευθύνουν πολιτικά ,οικονομικά και κοινωνικά τη χώρα και τώρα επιχειρούν να αποδώσουν και δίκαιο! Μέσω της κομματοκρατίας και στο χώρο της δικαιοσύνης.

Πρώτη πρόταση: Να αναλάβει πρωτοβουλίες και δράση το ΠΑΣΟΚ για τον παράνομο πλούτο από την αδήλωτη εργασία, για την κατάφωρη και συστηματική παραβίαση –από την εργοδοσία- του 8ωρου ή του 4ωρου και για τις ευθύνες της δεξιάς ,για την καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας.

Τρίτο Θέμα. Θεωρώ λάθος τη βάση ότι κυρίως θα διαμορφώσουμε το θεσμικό πλαίσιο ως αποτέλεσμα και δεν θα αντιμετωπίσουμε τα αίτια, όσον αφορά στα οικονομικά των κομμάτων .

Για την αναζήτηση των αιτίων και όχι των αποτελεσμάτων ,συντρόφισσες και σύντροφοι ,ας ρωτήσουμε γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου οδήγησε στο 48% το ΠΑΣΟΚ. Η εντολή του τότε πρωθυπουργού , του αείμνηστου Καραμανλή, προς τον τότε υφυπουργό Τύπου Α. Τσαλδάρη, ήταν να παρουσιάζουν τις παρεμβάσεις του αείμνηστου Ανδρέα, ενάμιση λεπτό στα κρατικά Μέσα Ενημέρωσης από το ’74 μέχρι το ‘77 και 3 λεπτά ,από το ‘77 ως το ‘81 .

Ποιος χρειάζεται καροτσάκι; Η αναπηρία. Ποιος χρειάζεται δικηγόρο; Οι κατηγορούμενοι. Όταν άρχισε να είναι ανάπηρη η πολιτική μας, τότε αρχίζαμε να χρειαζόμαστε χρήματα για προβολές και εντυπωσιακά δρώμενα ,για να υπερασπίσουμε ανάπηρες πολιτικές.

Το ερώτημα δηλαδή είναι, αν υπήρχαν κάποιοι λόγοι για να συγκεντρώνει χρήματα ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ, εφόσον είχε μια πολύ σωστή, αυθεντική και σαφή πολιτική. Ποτέ δεν είχε χρήματα το ΠΑΣΟΚ στα ταμεία του. Πάντοτε χρωστούσε. Συγκέντρωνε χρήματα για να τα δώσει σε άλλους, ως ιμάντας μεταβιβάσεων. Οι πρώτοι άλλοι ήταν: τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σποτ, οι καταχωρήσεις στο τύπο και οι ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που εισέπρατταν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ,από τα κόμματα.

Είναι αυτοί που ετσιθελικά επιχειρούν την πολιτική ποδηγέτηση στο δημόσιο βίο της χώρας. Θα είχε ενδιαφέρον να ξαναδούν από τα παραστατικά τους, πόσα χρήματα έχουν λάβει για συνολική προβολή, από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, από το 1989 και μετά, που λειτουργούν τα ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης.

Δεύτερη πρόταση :Να καταθέσουμε πρόταση νόμου στην οποία θα περιλαμβάνονται διατάξεις που θα απαγορεύουν στα πολιτικά κόμματα και σε συνδυασμούς υποψηφίων νομαρχών και δημάρχων ,τα τηλεοπτικά σποτ, τα ραδιοφωνικά μηνύματα και τις εν γένει καταχωρήσεις στο τύπο και στα Μέσα Ενημέρωσης ,έναντι αμοιβής. Να σταματήσουμε την αυτοδιαφήμιση, ως πρώτη πράξη για την μη συγκέντρωση χρημάτων. Και να υποχρεώνονται από τη νομοθεσία τα ΜΜΕ, για την παρουσία των κομμάτων και των συνδυασμών της αυτοδιοίκησης στις εκλογές, άνευ αμοιβής.

Να υπενθυμίσω τα μεγάλα κονδύλια που διατίθεντο προς τις εταιρίες χάρτου και προς τα τυπογραφεία.

Σε αυτή την πολιτική αναπηρία, δίπλα στις οργανωτικές λειτουργίες του ΠΑΣΟΚ, καθώς και των άλλων κομμάτων εγκαθίστανται πλέον οι εκπρόσωποι των διαφημιστικών εταιρειών , και δίπλα εγκαθίστανται οι εκπρόσωποι των εταιρειών αναλύσεων και δημοσκοπήσεων.

Χαρακτηριστικό δηλαδή της πολιτικής αναπηρίας, όλων των πολιτικών κομμάτων και ιδιαίτερα των δυο μεγάλων ,που ασκούσαν πολιτική εντυπώσεων, ακόμα και μεταφορές οπαδών όχι μόνο από νομούς αλλά και από περιφέρειες. Γιατί και τα τέσσερα πολιτικά Κόμματα από τις ίδιες τις επιχειρήσεις συγκέντρωναν χρήματα για τον ίδιο λόγο: για να κάνουν έρευνες, καμπάνιες, εκστρατείες ,μεταφορές ψηφοφόρων, συγκεντρώσεις και διαφήμιση.

Για τις εκλογές της αυτοδιοίκησης είχε δοθεί νομοθετικά η δυνατότητα να επιλέγουν οι ψηφοφόροι τον τόπο κατοικίας τους για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος. Τελικά ούτε αυτό λειτούργησε. Θεωρούσα ότι είχε προχωρήσει. Πολύ περισσότερο αυτό δεν το κάναμε για τις εθνικές εκλογές .Το αποτέλεσμα είναι θλιβερό. Εκατομμύρια ψηφοφόροι να μεταφέρονται στις εθνικές και τις νομαρχιακές εκλογές και να αδειάζουν τα ταμεία των κομμάτων προς τα μέσα υπεραστικών μεταφορών.

Αυτές οι επιλογές ήταν χαρακτηριστικό δείγμα πολιτικού καιροσκοπισμού και πολιτικού οπορτουνισμού ορισμένων. Χρήματα που συγκεντρωνόταν με άγχος , με διαρκή χρέη , να δίδονται για να μεταφέρονται εκλογείς; Πόσα χρόνια χρωστούσε το ΠΑΣΟΚ στην Ολυμπιακή Αεροπορία για αυτές τις μεταφορές ;

Από αυτή την επιλογή των μεταφερόμενων εκλογέων ,των εικονικών κατοίκων , υπάρχουν και άλλες αρνητικές συνέπειες ,όπως το ότι προέκυπτε η εκάστοτε εικονική απογραφή του πληθυσμού- σε κάθε περιοχή- με σοβαρές παρενέργειες στην ανάπτυξη ,στο προγραμματισμό του ύψους των δημοσίων επενδύσεων ,ανά δήμο και ανά νομό καθώς και σε άλλους τομείς .

Τρίτη πρόταση: Είναι προφανές ότι πρέπει να καταθέσουμε πρόταση νόμου στην οποία θα περιλαμβάνονται διατάξεις που θα εξασφαλίζουν ότι οι πολίτες θα ψηφίζουν εκεί που ζουν ,που κατοικούν, όπως επίσης θα απογράφονται εκεί που ζουν και κατοικούν. Προτείνω δε μονομερώς να ανακοινώσουμε ότι δεν θα μεταφέρουμε οπαδούς σε συγκεντρώσεις .

Να υπενθυμίσω ότι με νόμο καταργήσαμε :Τα πανό , τα μεγάφωνα ,τα ισόγεια κέντρα των υποψηφίων, τις αφίσες των υποψηφίων, τα σποτ των υποψηφίων, το περιοριστικό δικαίωμα των υποψηφίων για τη παρουσία στα ΜΜΕ και τις καταχωρήσεις τους στο τύπο. Αφέθηκαν όμως όροι , προϋποθέσεις και παράθυρα για διαπλοκές και χορηγούς των υποψηφίων :

-με τις τεράστιες τηλεπεριφέρειες και τον αξιοπρόσεκτο αριθμό τηλεβουλευτών, ως βάση, ως πηγή για την υπονόμευση της αυτονομίας της πολιτικής.

-με την εξαγορά τηλεοπτικού χρόνου από τούς χορηγούς πολιτικού χρήματος, σε χρόνο πολύ προγενέστερο της προκήρυξης των εκλογών .

-με το εικονικό ύψος δαπανών στις μεγάλες περιφέρειες και την καταβολή των πραγματικών δαπανών με άδηλο και ίσως και πολιτικό χρήμα.

-με τις διαδικασίες συμβάσεων σε προμήθειες και άλλες μεγάλες δαπάνες του δημοσίου, είτε από τη πολιτική ηγεσία είτε από τη διοίκηση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι δεν ήταν όλα αυτά πολιτική χωρίς αρχές και πολιτικός καιροσκοπισμός και οπορτουνισμός , το ότι δεν νομοθετήσαμε τα αυτονόητα;

Και μετά έρχεται η δεξιά και η ολιγαρχία να παριστάνει τον τιμητή, με εισαγγελείς. Ποιοι εισαγγελείς; Αστειευόμαστε. Αφού υπάρχει πλήρης πολιτική επιδιαιτησία της δεξιάς και με την αγαστή σύμπνοια του οικονομικού και κοινωνικού κατεστημένου.

Δεν υπήρχε ταμείο συντρόφισσες και σύντροφοι. Το ταμείο μεταφερόταν :Στα ΜΜΕ, στις εταιρίες χάρτου, στα τυπογραφεία ,σε εταιρίες αεροπορικές, ακτοπλοϊκών μέσων, τρένων και λεωφορείων για μεταφορές ψηφοφόρων ή οπαδών, στις διαφημιστικές εταιρίες και στις εταιρίες δημοσκοπήσεων.

Πρώτα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα αίτια. Όπως πολύ σωστά προτείναμε την αλλαγή του εκλογικού νόμου με τις μονοεδρικές περιφέρειες. Να περιορίσουμε επίσης με -νέα νομοθεσία -τις δαπάνες των κομμάτων στα άκρως απαραίτητα . Και ασφαλώς είναι σωστές οι επιλογές μας και οι προτάσεις μας για νομοθετικές ρυθμίσεις με αρχές διαφάνειας, σχετικές με την διαχείριση των οικονομικών των κομμάτων ,καθώς και των συμβάσεων του δημοσίου.

Τέταρτη πρόταση: Κάθε κόμμα θα μπορεί να προβαίνει σε δαπάνες για :Την έκδοση του προγράμματος του, ενημερωτικά φυλλάδια, αφίσες πρόσκλησης σε συγκεντρώσεις και έξοδα εγκαταστάσεων των συγκεντρώσεων.

Τα έξοδα λειτουργίας των κομμάτων μπορούν να αντιμετωπιστούν από τα χρήματα που δίδονται από το ελληνικό δημόσιο.

Όλα τα άλλα δεν χρειάζονται. Οδηγούν σε δρόμους έξω από τη πολιτική.

Αναφέρθηκα εκτενέστερα διότι άκουσα και σήμερα στη σύνοδο , για πολλοστή φορά, για τη νέα μεταπολίτευση, για το νέο κύκλο ,για νέα αρχή -όλα εύηχα -αλλά χωρίς την ουσία της συνέχειας , χωρίς αναφορές σε αίτια , πατώντας συχνά πάνω στην επιφάνεια των αποτελεσμάτων.

Τέταρτο Θέμα. Θα σχολιάσω θετικά για δύο θέματα , μετά από όσα μας είπε σήμερα για το ΑΕΠ, ο καλεσμένος μας Τζότζεφ Στίγκλιτζ ,βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια . Ακούσαμε σήμερα μια συγκροτημένη ομιλία από το καλεσμενο μας.Πολύ σωστά είπε πώς ούτε και με το ΑΕΠ αποτυπώνεται η πραγματική εικόνα του πλούτου σε κάθε χώρα. Διότι ο πλούτος προστίθεται προς τους πλουσιότερους, σε ετήσια βάση .

Μίλησε και για τις πολιτικές της Σοσιαλδημοκρατίας. Ήταν έτσι η οικονομική πολιτική των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων; Πολύ σωστά είπε ότι και με το ΑΕΠ προσμετράς τον πλούτο κυρίως προς τα πάνω προς τους πλουσιότερους, γιατί συγκεντρώνεται προς τα πάνω, προς το 20% των πιο πλουσίων, προς το μεγάλο καλάθι του ΑΕΠ.

Όμως εμείς είχαμε φύγει εντελώς από το ΑΕΠ και ήμασταν μόνο στα δημοσιονομικά, ότι η οικονομία μας είναι καθοριστικά τα δημόσια οικονομικά, το έλλειμμα, το χρέος, ο πληθωρισμός. Τα ξεχάσαμε; Εμείς αφήσαμε και το ΑΕΠ απ’ έξω. Επιμείναμε πιο συντηρητικά ,πιο δεξιά. Αυτή ήταν η πραγματικότητα.

Και για αυτό πρέπει να δούμε συνολικά την οικονομία ,το ΑΕΠ, την εργασία ,τις αμοιβές, τη παραγωγή ,τις εξαγωγές, τα δημόσια οικονομικά ,το δημόσιο χρέος ,το έλλειμμα ,το πληθωρισμό και την κρίση στο μοντέλο ανάπτυξης που υπάρχει σήμερα, συνθετικά και συνολικά. Για να μην ξανά μπεί τόσο η οικονομική μας πολιτική όσο και η χώρα σε κρίση, όπως τώρα με τη πολιτική της δεξιάς, που αποτελεί το χείριστο παράδειγμα για όλους μας.

Ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί ,προκειμένου να πάρει μέτρα για τη μείωση της τιμής του πετρελαίου, ανακοίνωσε πρόσφατα, ότι θα μειώσει το ΦΠΑ στο τέλος επί του πετρελαίου. Αξιολόγησε τις δημοσιονομικές απώλειες που θα προκύψουν για το γαλλικό δημόσιο και επέλεξε να στηρίξει τα φτηνότερα καύσιμα για τη γαλλική οικονομία και όχι τα δημοσιονομικά έσοδα μέσω των οποίων ασκεί κοινωνική πολιτική.

O Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ.Παπανδρέου ανακοίνωσε μια διαφορετική επιλογή .Όχι μείωση του ΦΠΑ, αλλά από τα έσοδα αυτού του φόρου ένα μέρος να διατεθεί , για να σχηματισθεί κονδύλιο και από άλλους πόρους, προκειμένου να δοθεί ως επίδομα αλληλεγγύης στις ασθενέστερες ομάδες με δίκαια κριτήρια .

Ο Σαρκοζί είναι τοποθετημένος, εκπροσωπεί μεγάλα συμφέροντα στη χώρα του και το δείχνει με κάθε τρόπο. Γι’ αυτόν προτεραιότητα δεν είναι το ΦΠΑ , ούτε τα ασθενέστερα στρώματα, αλλά η γαλλική οικονομία γενικά και σε αυτή τη λογική εντάσσει τη διαφωνία του με το σκληρό ευρώ έναντι του δολαρίου.

Εμείς γνωρίζουμε ότι από το ΦΠΑ του πετρελαίου συγκεντρώνονται σημαντικά κονδύλια στο δημόσιο για άσκηση πολιτικών. Ωστόσο η παραοικονομία είναι στο 40% και η φοροδιαφυγή αποτελεί μόνιμο πρόβλημα. Να κάνουμε καμπάνια για να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία .Θα ενοχληθούν οι συμπεριφερόμενοι ως ιδιοκτήτες της πολιτικής , της οικονομίας και της ελληνικής δημοκρατίας γιατί φοροδιαφεύγουν και παραοικονομούν σε ποσά ύψους δεκάδων δις ευρώ ,αλλά θα ωφελήσουμε τη χώρα.

Πρόσφατα μίλησε ο Πρόεδρος της Γερμανίας –ήταν στέλεχος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- και είπε: Τι θα γίνει με την ασυδοσία και την κερδοσκοπία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τι θα γίνει με τα δικαιώματα, τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά που υποκαθίστανται από τις αγοραίες επιδιώξεις. Τι θα γίνει με τις πρακτικές του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που με τη λογική της ατιμωρησίας, της συμμορίας, της έλλειψης συνεπειών, καταληστεύει χώρες, οικονομίες και κοινωνίες, με ομόλογα, μετοχές και τίτλους χωρίς αξία;

Έκκληση για παρέμβαση του κράτους ,έκανε πρόσφατα και ο θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού και της αγοράς Τζότζεφ Λίπσκι, νυν διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ζητώντας από τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν προγράμματα δημοσίων δαπανών, για να αποτραπεί η οικονομική κατάρρευση.

Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και οι αρχές της ηττήθηκαν στη κρίση που διανύουμε, κρίση στο μοντέλο ανάπτυξης, στην παραγωγή, στην ενέργεια, στις αγορές, στα εισοδήματα κοκ.

Εμείς πρέπει να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και να διαμορφώνουμε θετικές εξελίξεις για τη πραγματική οικονομία, για τη βιώσιμη ανάπτυξη, για τους κανόνες στις αγορές ,για αναδιανεμητικές πολιτικές.

Πέμπτη πρόταση : Να αναλάβει πρωτοβουλίες και δράση το ΠΑΣΟΚ για την καμπάνια κατά της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, γιατί μαζί με την οικονομική κρίση είναι προ των πυλών και η δημοσιονομική κατάρρευση και η αποτυχία της δεξιάς διακυβέρνησης.

Μίλησε επίσης ο καλεσμένος μας -καθηγητής Τ.Στίγκλιτζ- για το ρόλο των συμφωνιών στην οικονομία και ιδιαίτερα συμφωνιών στην αγορά, με τον επιχειρηματικό κόσμο. Αναφέρθηκε , για παράδειγμα ,στη συμφωνία που επιδίωξε να κάνει ο Πρόεδρος Μπους, με τη Microsoft.

Στη χώρα, πρόσφατα ,υπήρξε ένας προπαγανδιστικός καταιγισμός από τη κυβέρνηση ,αλλά και από άλλες πλευρές ότι άμεσα πρέπει να καλέσει ο υπουργός ανάπτυξης τους επιχειρηματίες για να προβούν σε συμφωνία για να ρίξουν τις τιμές σε βασικά προϊόντα, προκειμένου να προκαλέσουν πτώση του πληθωρισμού. Από το αποτέλεσμα μπορούμε να αντιληφθούμε το περιεχόμενο της συμφωνίας.

Οι επιχειρηματίες επί μήνες ανέβασαν τις τιμές έως και 60% και πλέον και μετά τη συμφωνία, έριξαν τις τιμές κατά 3 με 7%, πέντε και δέκα λεπτά του ευρώ. Μιλάμε για απάτη, οικονομική ,κοινωνική και πολιτική ,καθώς και για αποφυγή της εφαρμογής της νομοθεσίας εναντίον των ολιγοπωλίων και των μονοπωλίων. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια υπέρ της κερδοσκοπίας και κατά του εισοδήματος των καταναλωτών.

Το 1998 κόστιζε 8 δολάρια το βαρέλι του πετρελαίου. Με συμφωνία οδήγησαν σε πόλεμο στο Ιράκ και τα κερδοσκοπικά δίκτυα εκτόξευσαν τη τιμή του πετρελαίου στα 140 και πλέον δολάρια το βαρέλι ,οδηγώντας ταυτόχρονα και σε διεθνή κρίση. Αλλά σε κάθε χώρα υπάρχουν αντίστοιχα φαινόμενα.

Και οι θιασώτες τέτοιου είδους συμφωνιών θέλουν να μας οδηγήσουν να κάνουμε μια άλλη συζήτηση και να μην ασχοληθούμε με την πραγματική κατάσταση ,σε κρίσιμους τομείς κάθε φορά. Υπάρχουν πολλών ειδών συμφωνίες για τις αγορές ,ιδιαίτερα όταν οι κυβερνήσεις αποφεύγουν να εφαρμόζουν κανόνες.

Πέμπτο Θέμα. Η παράθεση διατυπώσεων για τον άλλο δρόμο ,για το νέο κύκλο, για την νέα αρχή δεν αρκεί. Θα συνεχίσουμε ως σοσιαλιστές και να πούμε τα αυτονόητα ότι η ελληνική κοινωνία είναι διαιρεμένη σε τάξεις, κοινωνικά στρώματα και κατηγορίες και ότι η χώρα έχει ολιγαρχία, έχει μεγάλη αστική τάξη, έχει μεσαία τάξη και μικρομεσαία στρώματα, εργαζόμενους, αγρότες ανέργους, νέους, γυναίκες κ.ο.κ., ή θα λέμε γενικά η ελληνική κοινωνία, ο πολιτικός κόσμος κ.ο.κ., προς ένα απολίτικο μοτίβο,χωρίς προσδιορισμούς, απόψεις και επιλογές, αλλά με περιγραφές και σχόλια;

Ορισμένοι δεν θέλουν να πουν και σε ποιο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα είμαστε και όλο μιλούν για τις κορυφές ,για το πολιτικό σύστημα, για το εποικοδόμημα. Για την επίσημη πολιτική. Είχε γράψει ο Γκράμσι από τον προηγούμενο αιώνα για το πολιτικό μεταμορφισμό στελεχών του προοδευτικού κινήματος, που αδιαφορούν για την οικονομική και κοινωνική βάση των συμφερόντων που εκφράζονται στο πολιτικό πεδίο. Η ρητορική, η καταγγελία, η διατύπωση απόψεων , η περιγραφή ,δεν αποτελούν πολιτική στρατηγική. Η κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, η εναλλακτική λύση οικοδομούνται με πρωτοβουλίες, με χειροπιαστά γεγονότα και με συνεκτικές πολιτικές.

Ας δούμε ορισμένα στοιχεία της πραγματικής κατάστασης στο τομέα εργασίας των νέων ανθρώπων. Σήμερα μια νέα, ένας νέος για να βρει μια δουλειά ορισμένου χρόνου, από 3 έως 8 μήνες, ή για 18 μήνες από τα κοινοτικά προγράμματα κατάρτισης -τα λεγόμενα stage- χρειάζεται 20 με 24 μήνες. Το ξέρουμε αυτό σύντροφοι; Τι γνώμη να έχουν αυτοί οι νέοι για μας –του πολιτικού συστήματος-ξέρετε, που ψάχνουν δύο χρόνια, για να βρουν μια σύμβαση 3 έως 8 μήνες; Κι εμείς συζητάμε διαρκώς για το πολιτικό σύστημα ,για πολιτικές κορυφών στο εποικοδόμημα.

Επίσης ,μια νέα, ένας νέος για να βρει μια μόνιμη δουλειά θέλει 4 έως 5 χρόνια κατά μέσο όρο. Τι γνώμη να έχουν για μας; Ιδιαίτερα οι νέες και νέοι επιστήμονες –το νέο προλεταριάτο-γιατροί, εκπαιδευτικοί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, δικηγόροι. Πέραν του γεγονότος ότι η ανεργία στις γυναίκες είναι στο διπλάσιο ,όπως και σε ορισμένες περιοχές.

Ακόμη οι νέες και οι νέοι που δουλεύουν σήμερα και είναι κάτω από 30 χρονών -και είναι πάνω από 1 εκατομμύριο νέες και νέοι- μόνο το 1/3 είναι σε σωματεία, τα 2/3 δεν είναι σε κανένα σωματείο. Και όταν το 8ωρο το κάνει η εργοδοσία 12ωρο και το 4ωρο το κάνει 7ωρο και όταν οι αμοιβές είναι εκμεταλλευτικές και καταχρηστικές. Πολλοί νέοι που είναι ακόμη και σε επαγγελματικές ενώσεις, ούτε στις αρχαιρεσίες συμμετέχουν. Στις εκλογές του τεχνικού επιμελητηρίου από τους 100 χιλιάδες μηχανικούς έλαβε μέρος το 50%.Αρνητικότερες οι εξελίξεις στους γεωτεχνικούς με ανεργία και αποχή, κοκ.

Κι εμείς ; Ορισμένοι από εμάς έμειναν πίσω ,σε μια άλλη συζήτηση με θέματα όπως :Αν οι νέες και οι νέοι του ΠΑΣΟΚ έχουν πολιτική και κοινωνική συνείδηση, αν η προοδευτική πολιτική αποτελεί χώρο καριέρας η αγωνιστική προσφορά, αν η προοδευτική πολιτική είναι τα καταστατικά και οι διαδικασίες ,τα αξιώματα και τα πόστα . Αντί να δράσουμε και να δημιουργήσουμε γεγονότα αναλισκόμαστε σε ατέρμονες φιλολογίες για το ρόλο των παρατάξεων και του κόμματος κοκ. Πάντα τέτοιες συμπεριφορές συνδέονται με αντιλήψεις και πρακτικές κοινωνικού και πολιτικού συντηρητισμού, με φαινόμενα αλλοτρίωσης, ατομισμού, με τη λογική των μικροφιλοδοξιών, και είναι μακριά από τις αγωνίες κοινωνικών οικονομικών στρωμάτων του πληθυσμού που δοκιμάζονται .

Έκτη πρόταση: Να αναλάβει το ΠΑΣΟΚ πρωτοβουλίες και δράση για τη συγκρότηση παρατάξεων και σωματειακών δραστηριοτήτων σε εργασιακούς και επαγγελματικούς χώρους σε συνδυασμό με σχέδιο διεκδικήσεων οικονομικού και εργασιακού χαρακτήρα, Είναι γνωστές οι αμοιβές των300 έως 700 ευρώ ,από μια εργοδοσία ανενόχλητη και ανεξέλεγκτη.

Θέλω να θέσω ένα ερώτημα: Ποιος από εμάς, ως μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ ,θέλει να είναι νοικιασμένος εργαζόμενος; Εάν δεν θέλουμε να είμαστε νοικιασμένοι-δανεισμένοι εργαζόμενοι, δεν θα έπρεπε να νομοθετήσουμε τις εταιρείες που νοικιάζουν –δανείζουν εργαζόμενους. Σήμερα είναι δεκάδες χιλιάδες οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι.

Έβδομη πρόταση: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση νόμου στο Κοινοβούλιο για να καταργηθούν εκείνες οι διατάξεις που προβλέπουν τις εταιρείες ενοικίασης εργαζόμενων. Επίσης για να καταργηθούν οι διατάξεις που προβλέπουν τις ιδιωτικές εταιρείες συμβούλων εργασίας.

Να συσταθεί επιτροπή στο ΠΑΣΟΚ που θα επανεξετάσει όλο το νομοθετικό πλαίσιο της εργασιακής απορύθμισης. Να δούμε όλο το εργασιακό πλαίσιο της απορύθμισης. Για να συζητήσουμε εν συνεχεία , για την ευελιξία των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου για την πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη , για το τι θα παράγει η χώρα. Γιατί δεν επιμείναμε στη λογική για το τι θα παράγει η χώρα, και μεταφέρθηκε από ορισμένους η οικονομία της παραγωγής και των υπηρεσιών, στα χρηματοπιστωτικά, στα χρηματιστηριακά και σε άλλα μεγέθη, τα οποία πλέον άλλα είναι σε κρίση και άλλα σε κατάρρευση .

Έκτο θέμα: Σε αυτή τη λογική, συμφωνώ με τη πρόταση της Άννας Διαμαντοπούλου για το ότι πρέπει να ξεκινήσουμε το Σεπτέμβρη την καμπάνια για τις ευρωεκλογές. Ο Πρόεδρος του Κινήματος ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο Γιώργος Παπανδρέου, να διαμορφώσει σχέδιο και να προτείνει θέματα για την ατζέντα των ευρωεκλογών στα σοσιαλιστικά ,σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα ,ούτως ώστε από κοινού να θέσουμε θέματα για πολιτικές και να επιδιώξουμε να γίνουν αποφάσεις της Ε .Ε , και που να έχουν νομικές συνέπειες. Όχι να αποτελούν μόνο κανόνες ή κατευθυντήριες αναφορές για την Ε.Ε., αλλά να έχουν νομικές συνέπειες.

Προτείνω να τεθεί το θέμα σε σχέση με το σκληρό ευρώ. Δεν μπορεί να συνεχίζεται η άνοδος των επιτοκίων. Δεν ανταποκρίνεται αυτό στην πραγματική οικονομία της ζώνης του ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα οφείλει να ακούσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τους αρχηγούς των κρατών ,την Ευρωπαϊκή Επιτροπή , το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν μπορεί να συνεχίζεται η πολιτική του σκληρού ευρώ. Οδηγεί σε περαιτέρω ύφεση τις οικονομίες στη ζώνη.

Είναι αναγκαία η εφαρμογή πολιτικών προστατευτισμού από την Ε. Ε. σε ορισμένους τομείς της οικονομίας των κρατών μελών από τρίτες χώρες, όπως επενδύσεις, το ύψος εισαγωγών που διαλύουν κλάδους παραγωγής , θέσεις εργασίας και εισοδήματα.

Προτείνω επίσης, ότι πρέπει να υπάρχουν νομικές συνέπειες για τις κοινωνικές πολιτικές. Όπως υπάρχουν νομικές συνέπειες για το euro, όπως υπάρχουν νομικές συνέπειες σε ορισμένους άλλους τομείς με βάση και τις συνθήκες, από το Μάαστριχτ έως τη Λισαβόνα. Να υπάρχουν συνέπειες για τις κοινωνικές πολιτικές ,για την ανεργία ,τις συνθήκες εργασίας ,αμοιβών και ασφάλισης.

Τέλος, προτείνω το αυτονόητο. Τη διαμόρφωση της πολιτικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ για τις ευρωεκλογές. Η αναμέτρηση είναι πολιτική. Αφορά σε δυο διαφορετικές στρατηγικές και στην Ε.Ε. και στη χώρα, ανάμεσα στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο των συντηρητικών και δεξιών κομμάτων και στο προοδευτικό μοντέλο των κομμάτων που συναποτελούν το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Έβδομο θέμα: Σχετικά με την κρίση στο εκπαιδευτικό ζήτημα, η οποία είναι μια μακροχρόνια κρίση, όπως και σε άλλους τομείς στο καπιταλιστικό μας σύστημα, να κάνουμε μία διάκριση εμείς από την αρχή, να πούμε ότι είναι άλλο το Πανεπιστήμιο, το university και άλλο το κολέγιο .

Δεν είναι δυνατόν να φτιάχνουμε ένα μύθο και ένα φόβο μεταξύ μας ότι τα κολέγια είναι πανεπιστήμια και να θεωρούμε ότι κινδυνεύουν τα πανεπιστημιακά διπλώματα από τα διπλώματα των κολεγίων ,των ΙΕΚ και των ΚΕΚ , τα οποία υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Δεν μπορούμε να εξομοιώσουμε, δεν ισχύει αυτό σε καμία χώρα , να εξομοιώσουμε κολέγια με πανεπιστήμια. Να το πούμε καθαρά .

Είμαστε κατά της εμπορευματοποίησης της παιδείας, αλλά και κατά του πολιτικού εμπορίου που κάνουν ορισμένοι , με το εκπαιδευτικό ζήτημα. Υπάρχει ένα οριζόντιο ρεύμα κοινωνικής και πολιτικής συντήρησης που διαπερνά όλα το κόμματα. Το ρεύμα αυτό είναι ευεπίφορο στη κινδυνολογία ,στο φόβο και στο πολιτικό εμπόριο. Το πρώτο χονδροειδές ψέμα είναι ότι κινδυνεύει το δημόσιο πανεπιστήμιο . Ποιο πανεπιστήμιο κινδυνεύει; Τα κολέγια δεν μπορούν να γίνουν δεκτά ως πανεπιστήμια. Είναι λάθος η συζήτηση .Και ασφαλώς η κυβέρνηση δεν θέλει θεσμούς αξιολόγησης και κριτήρια στο άναρχο σύστημα των μεταλυκειακών αυτών κέντρων .

Όγδοο θέμα: Συντρόφισσες και σύντροφοι, αναφέρθηκα και πριν για τον πολιτικό μεταμορφισμό. Είναι θετική η αντίληψη που έχουμε ως σοσιαλιστές που διαπνεόμαστε από αισιοδοξία που θέλουμε να απογειωθούμε από τις μίζερες συμπεριφορές, να μπούμε στο κόσμο της ελπίδας, για αγώνα και για αλλαγές συλλογικές και ατομικές. Το θέμα προκύπτει όταν ορισμένες φορές φεύγουμε και από τη πραγματικότητα ,είτε με το να την υπερεκτιμούμε είτε να την υποεκτιμούμε. Φεύγουμε δηλαδή και από την κοινωνική , οικονομική και πολιτική πραγματικότητα και από τις κοινωνικές τάξεις και στρώματα των κοινωνιών, από τις ουσιαστικές εξελίξεις .

Το 1974 ήταν έτος εθνικής κρίσης, πτώσης της δικτατορίας και ριζοσπαστικοποίησης πολιτικής και κοινωνικής. Σημείο ρήξης αποτέλεσε και η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Έκτοτε σε περιόδους κάμψης, κρίσεων ή ήττας του ΠΑΣΟΚ ορισμένοι περιφέρουν μια φιλολογία περί : επανίδρυσης, νέου κύκλου, νέας αρχής, ότι ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε , ότι προκύπτουν ανάγκες για νέο τίτλο, νέα σύμβολα κοκ. Δεν είναι τυχαίο ότι τίποτε ,από αυτή τη διαρκώς επαναλαμβανόμενη και βαρύγδουπη φιλολογία ,δεν ευδοκίμησε γιατί δεν ανταποκρινόταν σε βαθύτερες αλλαγές και εξελίξεις .

Έχουμε καπιταλισμό ένα σύστημα που παράγει πλούτο και ανισότητες. Εμείς είμαστε αντίθετοι και θέλουμε ανθρωποκεντρικές κοινωνίες. Θα είμαστε οι μεν από τη μια όχθη και οι άλλοι από την άλλη. Και ορισμένοι άλλοι θα κλείνουν το μάτι. Αυτό είναι πασίγνωστο ιστορικά, και από τα προηγούμενα κοινωνικοοικονομικά συστήματα που είχε η ανθρωπότητα, δηλαδή και με τη δουλεία και με τη φεουδαρχία. Πάντα υπήρχαν οι δύο όχθες και όσοι έκλειναν το μάτι.

Η θέληση των ανθρώπων θα είναι πάντα καθοριστική με βάση τις συνθήκες. Έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Έχουμε νέα ηγεσία, εκτεταμένη ανανέωση στελεχών, πολιτική και θέσεις, αναγνώριση του έργου ,αλλά και κριτική αποτίμηση παρεκκλίσεων και λαθεμένων επιλογών. Συνεχίζουμε και χρειαζόμαστε , οργάνωση πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης και συνεκτικές πολιτικές, στη στρατηγική της εναλλακτικής λύσης .Με σωστή πορεία θα έχουμε δικαίωση.

Ένατο θέμα: Οι αγώνες θα συνεχιστούν, οι πολίτες, οι άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων και των στρωμάτων στη χώρα, θα αγωνιστούν. Εμείς πρέπει να μπούμε μπροστά και να δώσουμε τις δυνατότητες και τους ορίζοντες που έχουμε, και έχουμε εδώ αξιόλογους αγωνιστές , αξιόλογους ανθρώπους , αξιόλογους πολιτικούς που όλοι μαζί μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νικηφόρα στρατηγική.

Να οργανώσουμε την ενότητά μας. Γιατί γίνεται συζήτηση για την ενότητα. Χρειαζόμαστε πολιτική ενότητα και ενότητα στη δράση . Ιδεολογική ενότητα δεν είχαμε ούτε την προηγούμενη περίοδο, ούτε τότε που ήταν αρχηγός ο αείμνηστος Α. Παπανδρέου. Είναι δύσκολο πράγμα σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα, με τέτοια προέλευση και οικοδόμηση και ανάπτυξη στην Ελλάδα, να απαιτούμε ιδεολογική ενότητα στους κόλπους μας. Οι δυνάμεις μας συγκροτούνται από σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, αριστερούς, κεντροαριστερούς, κεντρώους, πατριώτες καθώς και αγωνιστές με άλλες απόψεις. Σεβαστές όλες, μπορούμε να συγκλίνουμε όμως και πολιτικά και στη δράση .

Χρειάζεται συνεννόηση σε επίπεδο ηγεσίας, όχι στη λογική των αξιωματούχων με αποδόσεις τίτλων όπως: του ‘κορυφαίου’ ή του ‘σημαντικού’. Το θέμα είναι να έχουμε πολιτική επί της ουσίας και ανάλογη πολιτική πλατφόρμα. Αυτονόητο είναι μαζί με τη δημοσιοποίηση και η κατάθεσή της , στο επίπεδο της ηγεσίας.

Διατυπώθηκαν σήμερα απόψεις , με τις οποίες συμφωνώ. Δηλαδή συμφωνώ με την άποψη που είπε ο Νίκος ο Μπίστης, ότι δεν μπορεί να συνεχίζουμε αυτή την αντικαραμανλική καμπάνια την οποία κάνουμε από το 2004. Χρειάζεται να μπούμε στην ουσία της πολιτικής. Συμφωνώ επίσης με απόψεις που εξέφρασε ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης.

Επί της ουσίας όμως της πολιτικής να προχωρήσουμε σε συσπείρωση και τη συγκέντρωση όλων των πολιτικών στελεχών και όλων μας των δυνάμεων και όχι απλά να συναντηθούν οι προσωπικότητες, να κάνουμε μια συνάντηση προσωπικοτήτων, να κάνουμε ένα πάρτι.

Επί της ουσίας για παράδειγμα θεωρούσαμε και οφείλουμε να θεωρούμε αυτονόητα δύο πράγματα :Την εντιμότητα κατά την άσκηση της διαχείρισης πόρων στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος και την εντιμότητα για την τήρηση των θέσεων και εφαρμογής των πολιτικών και προγραμματικών μας επιλογών.

Δέκατο θέμα: Να οργανώσουμε πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση στη στρατηγική της εναλλακτικής λύσης. Δεν αρκεί η αντικυβερνητική αντιπολίτευση. Η ενότητα αφορά στη πολιτική και στη δράση. Οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, να δημιουργήσουμε γεγονότα ,να αναπτύξουμε δράση. Έχει αρχίσει μια δραστηριοποίηση, μια κινητοποίηση, για την ακρίβεια, αλλά μέχρι εκεί.

Να μπούμε στη δράση. Και να βγούμε στις πόλεις και στην ύπαιθρο ,όλο το Εθνικό Συμβούλιο με σχέδιο και κείμενα : Γιατί φέτος ο πλούτος πέρασε στο 20% του πληθυσμού. Γιατί υπάρχει αυτή η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία, γιατί η διαφθορά, γιατί υπάρχει η αδήλωτη εργασία, γιατί υπάρχουν ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι. Γιατί οι γιατροί και άλλοι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι και σε επίσχεση εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία ;Γιατί σιωπούν τα κατά τα άλλα λαλίστατα ΜΜΕ, και ο Υπουργός Αβραμόπουλος είναι σε απόλυτη προστασία ,από όλο το φάσμα του συστήματος συμφερόντων που επιδιώκουν τα εναπομείναντα φιλέτα του ΕΣΥ; κοκ. Ποιες είναι οι ευθύνες της δεξιάς .Τι θέλουμε εμείς.

Σύσσωμο το Εθνικό Συμβούλιο στο δρόμο, στους χώρους εργασίας. Και στο δρόμο όλα τα στελέχη και τα μέλη του Κινήματος και της νεολαίας. Ορισμένοι από τη νεολαία μας κοίταζαν με απορία στην κινητοποίηση κατά της ακρίβειας. Νομίζουν ότι πολιτική είναι αυτό που έβλεπαν στην περίοδο των κυβερνητικών δραστηριοτήτων. Τη πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση πρέπει να την οργανώσουμε και να την ασκήσουμε άμεσα κυρίως εκεί που ζει και εργάζεται ο κάθε πολίτης.

Και η δράση μας πρέπει να συνδυαστεί με συγκεκριμένα πράγματα που απασχολούν την πλειοψηφία την ελληνικής κοινωνίας. Και την κοινωνία την απασχολεί ασφαλώς και ο κόσμος της παραγωγής. Γιατί και σε αυτό γίνεται μια συζήτηση που λέει ότι κάποιοι είναι με τους παραγωγούς και την παραγωγή και κάποιοι είναι μόνο με τους ανθρώπους που είναι σε δυσκολία. Όχι είμαστε με τη δημιουργία και την παραγωγή, που έχει σχέση με την ανάπτυξη.

Και εδώ πρέπει να συμφωνήσουμε -και έχουμε τη δυνατότητα- για ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης, που θα έχει εργασία και όχι απασχόληση και ενοικιασμένους εργαζόμενους, που θα έχει αναδιανεμητικές πολιτικές και όχι μικροπαροχές και ένα δρόμο δημιουργίας, δημοκρατίας και ελευθερίας. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να μιλήσουμε ότι θα έχουν όλοι τον ίδιο δρόμο μαζί με όλους εμάς .

Ευχαριστώ πολύ.