Να είναι υποψήφια η Προοδευτική Πολιτική –
Ό,τι δεν είναι δίκαιο, δεν είναι σύγχρονο -
Η ελληνική κοινωνία και η προοδευτική παράταξη θέλει λύση για το τώρα και το αύριο. -Η λύση θα είναι η Προοδευτική πολιτική και η στροφή στην πραγματική οικονομία και στην εργασία.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Αγαπητοί εκπρόσωποι των ΜΜΕ,
Σας ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα εδώ για να καλύψετε τη συνέντευξη και θεωρώ ότι θα συνεχίσετε να προβάλλετε τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας για να δώσουμε λύση από κοινού για τη χώρα. Διερχόμαστε κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση και θα ήθελα να πω το αυτονόητο: ότι η χώρα δεν χρειάζεται μονοφωνία, ούτε μονόδρομους. Η μονοφωνία και οι μονόδρομοι απαξιώνουν την πολιτική τη δημοκρατία και τους Έλληνες πολίτες. Θέλω, επίσης να ευχαριστήσω τους Έλληνες πολίτες που με έχουν τιμήσει κατ’ επανάληψη με την ψήφο τους και μου έδωσαν τη δυνατότητα να συμμετάσχω σε πολλές προσπάθειες για τη χώρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους, τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για τους κοινούς μας αγώνες, για τις νίκες και τις ήττες. Θα συνεχίσουμε. Θέλω να ευχαριστήσω τις εκάστοτε ηγεσίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που άλλοτε συμφωνώντας και άλλοτε διαφωνώντας, διαμορφώσαμε και ασκήσαμε προοδευτικές πολιτικές τόσο στη χώρα όσο και στην Ε.Ε. αλλά και συνολικά σε διεθνές επίπεδο. Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τις δυνάμεις με τις οποίες συμπαρατάχθηκα δηλαδή, τις δυνάμεις της εργασίας, τις δυνάμεις της αγροτικής παραγωγής και της υπαίθρου, τις παραγωγικές επιχειρήσεις και το παραγωγικό κεφάλαιο, τις γυναίκες και τη νεολαία.
Είναι γνωστό ότι πάντα στάθηκα απέναντι σε εκφυλιστικά φαινόμενα τόσο στο χώρος του ΠΑΣΟΚ όσο και στις κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις και αγωνίστηκα για κανόνες, για τον εκδημοκρατισμό και τη δημοκρατική νομιμότητα σε παρασιτικές δραστηριότητες και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και σε υπηρεσίες και στην παραγωγή. Και έμπρακτα όχι στα λόγια είναι γνωστό ότι υπερασπίστηκα την πολιτική αυτονομία έναντι παρεμβάσεων για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Είναι γνωστό ότι και τώρα έχω τοποθετηθεί από το Φλεβάρη του 2010 και είχα προδιαγράψει που θα οδηγούσε τη χώρα, μια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και αυτό όχι μόνο θεωρητικά, γιατί το έζησα έμπρακτα συμμετέχοντας στα συμβούλια παραγωγικών υπουργείων το τι επέφερε σε μια σειρά από χώρες στην Ε.Ε. και τι βλάβες έχει υποστεί και η χώρα μας από την απόπειρα να εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, την περίοδο 1990-1993.
Έχω μιλήσει τα τελευταία δύο χρόνια σε πάνω από 30 πόλεις στη χώρα, συμμετέχω σε κίνηση για την προοδευτική έξοδο από την κρίση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική και στις αντίστοιχες επιλογές. Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ετών, όλο το υπουργικό συμβούλιο καθώς και ορισμένα στελέχη υποστήριξαν και εφάρμοσαν αυτή την πολιτική, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Τότε, ορισμένοι ήταν οι πραιτοριανοί και οι πρωτεργάτες εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Τώρα, άρχισαν τους λιθοβολισμούς. Τώρα, συνεχίζουν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση με την ίδια πολιτική. Αυτό όμως αφορά τον πολιτισμό, τις αξίες και τις αρχές που είναι ξένα με την πολιτική ηθική και τις προοδευτικές αρχές. Αφορούν την πολιτική ηθική, τις ανθρώπινες αξίες και το λιγότερο που θα είχαν να κάνουν θα ήταν ή να σιωπήσουν ή να παραιτηθούν. Γιατί το θέατρο σκιών δεν έχει σχέση με δημοκρατικούς ανθρώπους. Η αλλοτρίωση, ο κυνισμός και η λειτουργία αξιωματούχων καθ’ υπόδειξη είτε των χορηγών τους, είτε της διαπλοκής, είτε ακόμα και ξένων κυβερνήσεων λειτουργώντας ως υπάλληλοι τους, θα αντιμετωπιστεί ανάλογα από τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα από κομματικές παρατάξεις και εντάξεις. Οι ‘Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως παρατάξεων, οι φίλοι, τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν μνήμη και κρίση, διακατέχονται από έντονα συναισθήματα πικρίας αλλά είναι αγωνιστές παραμερίζουν την απογοήτευση και θα δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Μπορούμε.
Α. Στη χώρα μας και στην ελληνική κοινωνία, η περίοδος που διανύουμε προσδιορίζεται από έντονη πολιτική κρίση, κοινωνική κρίση και με ολοένα και περισσότερο εκτεταμένα φαινόμενα ανθρωπιστικής κρίσης. Το να μιλάμε για Πολιτική, Δημοκρατία αποτελεί φωνή βοώντος εν τη ερήμω όταν δίπλα μας υπάρχουν συσσίτια, άνεργοι, άστεγοι, άνθρωποι με εισοδηματική κατάρρευση. Σε μια κοινωνία που δεν υπάρχει σιγουριά για περίθαλψη, για εργασία, για ασφάλιση, για στέγη, είναι όχι μόνο δημαγωγία αλλά και ψεύδος να μιλάνε ορισμένοι πολιτικοί για δημοκρατία, ελευθερία και εθνικές επιδιώξεις. Οι αναχρονιστικές θεωρίες ότι στον σύγχρονο κόσμο ο καθένας θα επιβιώσει και θα φροντίσει τον εαυτό του χωριστά, αποτελούν μύθο γιατί είναι δεδομένο ότι σε μια κοινωνία ανισοτήτων δεν μπορούν όλοι να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Ό,τι δεν είναι δίκαιο, δεν είναι σύγχρονο. Και είναι προφανής η επιδίωξη των παρασιτικών κύκλων της χώρας να ταυτίζουν την αποτυχημένη πολιτική του νεοφιλελευθερισμού με άλλες πολιτικές και άλλες λύσεις που είναι εφικτές. Διότι η λιτότητα οδηγεί σε ύφεση είναι από τα απλά μαθήματα της πολιτικής και της οικονομίας και ότι όταν διεθνείς οργανισμοί δανείζουν τη χώρα για αποπληρωμή δανείων και εξυπηρέτηση των τραπεζών, γιατί δεν υπάρχει χώρος για κονδύλια που θα αποτελούσαν ένα έκτακτο πρόγραμμα παραγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων για ένα μέρος του πληθυσμού που είναι στο περιθώριο και στη χαμηλότερη κλίμακα των ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η μόνιμη χειραγώγηση για τα σταθεροποιητικά προγράμματα και η καθήλωση της χώρας για κάθε άλλη παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα δεν φέρνει μόνο σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους αλλά και χιλιάδες επιχειρήσεις που έχουν ως βάση το παραγωγικό κεφάλαιο, την παραγωγή, τις εξαγωγές και τη δημιουργικότητα. Όλοι γνωρίζουμε ότι καμιά λύση δεν βασίζεται αποκλειστικά στην αγορά. Ασφαλώς και είναι σαφής η ανάγκη για οικονομική αποτελεσματικότητα με βάση τον υγιή ανταγωνισμό και τα κίνητρα, για κατανομή των πόρων, για την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, για τη δημιουργία της ευημερίας.
Β. Η κυβέρνηση Παπαδήμου προβάλλει διαρκώς ότι λειτουργεί υπό το βάρος πιέσεων και εκβιασμών για υιοθέτηση μέτρων και πολιτικών περαιτέρω νεοφιλελεύθερων μέτρων παρά την αποτυχία σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες των μέχρι τώρα εφαρμοζόμενων πολιτικών. Η απειλή για ένα νέο μνημόνιο αποτελεί τόσο για τους εμπνευστές του -από το νεοφιλελεύθερο Διευθυντήριο της Ε.Ε.- μεγάλη ανευθυνότητα όσο και για την παρούσα κυβέρνηση δείγμα ότι είναι εκτός κάθε οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Το επαναλαμβανόμενο εμπόριο του φόβου περί χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από το ευρώ, ούτε επαληθεύτηκε, ούτε θα επαληθευτεί.
Γ. Έχουμε επίσης, κρίση ηγεσίας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συνίσταται στα εξής θέματα:
1) Ότι η διαπλοκή, το διευθυντήριο της Ε.Ε. και ελεγχόμενοι βουλευτές και υπουργοί της κυβέρνησης προέβηκαν σε πρωτοφανείς ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία και τη δημοκρατία αλλά προέρχονται από άλλους χώρους προκειμένου να οδηγήσουν τον Πρωθυπουργό σε παραίτηση, οργανώνοντας κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
2) Έχουμε αυτή την περίοδο που διέρχεται κρίση η χώρα μια πρωτοφανή κατάλυση της πολιτικής αυτονομίας, της κυβέρνησης και του πασοκ αλλά και άλλων κομμάτων από τη διαπλοκή, από το παρασιτικό κεφάλαιο και από το ότι τηλεοπτικά κανάλια έχουν γίνει παραρτήματα ομάδων και προσώπων που έχουν προβεί σε μία πρωτοφανή εξαπάτηση για το ποια είναι η φυσιογνωμία και η έκφραση τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και άλλων κομμάτων. Και όπου δημόσια πρόσωπα ή έχουν εκπέσει σε καθημερινά τηλεοπτικά προϊόντα ή λοιδορούνται με έναν πρωτοφανή νεοφασιστικό τρόπο.
3) Οι δυνάμεις που οδήγησαν στην παραίτηση του πρωθυπουργού οργανώνουν μια δεύτερη επιχείρηση ελέγχου και κατάληψης της ηγεσίας του πασοκ με πρόσωπα διαχρονικά ελεγχόμενα από επιχειρηματικούς κύκλους και άλλες διασυνδέσεις.
4) Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι οι πολιτικές αυτές επιλογές είναι έξω από τις π[πολιτικές του πασοκ γεγονός που ελάχιστοι υπουργοί το υποστήριξαν και ενσωματώθηκαν πλήρων στις πολιτικές αυτές. Το φάσμα των δυνάμεων του πασοκ αποτελείται από τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία των φίλων των μελών του πασοκ ενάντια σε αυτή πολιτική που ήταν και είναι έξω από τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ Είμαστε με αυτές τις δυνάμεις ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τόσο της νεότερης γενιάς όσο και στελεχών και φίλων που αγωνιστήκαμε εναντία στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα του Κ. Μητσοτάκη. Υπάρχει ένα δεύτερο φάσμα δυνάμεων στο ΠΑΣΟΚ που συμφωνεί ότι ήταν εκτός πασοκ, αλλά ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να εφαρμόσει αυτή την πολιτική. Και υπάρχουν και ομάδες στελεχών που υποστηρίζουν ότι αυτή η πολιτική έπρεπε να εφαρμοστεί και δεν είχαν ούτε την ελάχιστη ευαισθησία να υποστηρίξουν τουλάχιστον τη δημοκρατία έναντι της λαίλαπας των αγορών με αυτέ τις δυνάμεις δεν έχουμε κοινό δρόμο και είναι δυνάμεις που διασπούν την κοινωνική και πολιτική συνοχή του ΠΑΣΟΚ πέραν από το ότι είναι γνωστό ότι συνέβαλλαν στην πολυδιάσπαση της ελληνικής κοινωνίας.
5) Είναι πρωτοφανές οι δυνάμεις που εφάρμοσαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές να θέλουν διαδεχτούν για να εφαρμόσουν την ίδια πολιτική. Είναι από το νόμο της ζούγκλας και όχι της κοινωνίας και της πολιτικής αυτός ο κυνικός σχεδιασμός αφού αυτή η ομάδα οδήγησε σε παραίτηση τον πρωθυπουργό τώρα θέλει να καταλάβει με την υποστήριξη και ως παράρτημα καναλιών, τηλεοπτικών εκπομπών πέρα και έξω από την ελληνική κοινωνία και την παράταξη του πασοκ που εδραίωσε τη δημοκρατία και την πολιτική ομαλότητα και μια ορισμένη μικρομεσαία ευημερία. Το ερώτημα λοιπόν, είναι ποιος προκάλεσε την κρίση ηγεσίας; Την προκάλεσαν οι ίδιοι. Και αυτό θα αποτελεί ένα μελανό στίγμα που δείχνει εκφυλιστικά φαινόμενα από πρόσωπα ανάξια αξιωμάτων και θεσμικών ιδιοτήτων. Στο Ε.Σ. θα τοποθετηθούμε στην πρόταση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ που υπέστη αυτή την πρωτοφανή αντιδημοκρατική και εξωθεσμική επίθεση. Έχουμε διαφωνήσει με την πολιτική που εφάρμοσε. Αλλά είναι άλλο να ηττάται μια πολιτική και άλλο να συγκεντρώνεται μια ομάδα ανθρώπων της εξουσίας και όχι της πολιτικής που με πρωτοφανή μέσα να θέλουν να καταλάβουν την ηγεσία ενός κόμματος προβαίνοντας σε πρωτοφανείς κανιβαλισμούς για την πολιτική και για ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση, δεν έχουν να πουν τίποτα. Συμπεριφέρονται ως κοινοί αξιωματούχοι που θα μπορούσαν να είναι σε μια επιχείρηση , σε μια στρατιωτική μονάδα σε ένα ν οργανισμό. Γ ια το αξίωμα και την εξουσία. Γιατί την πολιτική την έχουν αποφασίσει άλλοι αυτοί αποτελούν και το δηλώνουν εκτελεστικά όργανα. Είναι οι διαχειριστές τους. Διαχειριστές που οδήγησαν σε αποτυχία σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς, τη χώρα . Με αυτές τις πρακτικές και σε προηγούμενες περιόδους αναπτύχτηκαν εκφυλιστικά φαινόμενα από πολιτικά πρόσωπα που λειτούργησαν ιδιοτελώς και εισήγαγαν τον όρο «λαμογια» στο δημόσιο βίο και που καλώς η ελληνική κοινωνία τα απαξίωσε. Οι σκοποί είναι προφανείς. Για να εμπεδώσουν παρασιτικά συμφέροντα μακροχρόνιες πολιτικές μνημονίων με εδραίωση της υποτίμησης της εργασίας και αμοιβές και κάτω των 400 ευρώ, με μορφές εργασίας ενός νέου μεσαίωνα με περαιτέρω υποτίμηση των παραγωγικών δομών της χώρας και την επέκταση των ιδιωτικών μονοπωλίων και των καρτέλ.
6) Αναδείχθηκε μέσα από αυτή την κρίση για άλλη μια φορά η θέση μας για τη συλλογική ηγεσία τόσο στο πασοκ όσο και σε όλα τα κόμματα για τη συλλογικότητα στις αποφάσεις για να αποκλείονται ηγεμονισμοί και βοναπαρτικές συμπεριφορές γιατί τα αρχηγικά κόμματα αποτελούν μια συντηρητική θεσμική λειτουργία προηγούμενων περιόδων και τώρα και στα όργανα θα προτείνουμε τη θεσμοθέτηση δύο αντιπροέδρων άμεσα στο πασοκ. Δεύτερον, τη δυνατότητα πολιτικών αποφάσεων όλων των οργανώσεων και οργάνων σε πανελλήνια κλίμακα για να μην είναι το πασοκ ένας μηχανισμός διοργάνωσης εκλογών και στα πλαίσια της ανασύνταξης του κινήματος χρειαζόμαστε να κυριαρχήσει η ιδεολογική και πολιτική γιατί το ζήτημα των κομμάτων δεν είναι οργανωτικό, το ζήτημα είναι αν είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός από την κοινωνία και μέσα στην κοινωνία.
7) Ένα πρωτοφανές κύμα μεταμορφισμού εμφανίζεται στη χώρα. Δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης που είχαν φτάσει μέχρι παροξυσμού να κινδυνολογούν υπέρ των μέτρων και του μνημονίου, υπέρ της κατεδάφισης δικαιωμάτων και αμοιβών προκειμένου να αποφευχθεί η έξοδος της χώρας από το ευρώ. Σε ένα πρωτοφανές εμπόριο φόβου. Οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια μέσα είδαν ξαφνικά το φως τους και μαζί με πολιτικά πρόσωπα που υποστήριξαν τα πάντα και τα αντίθετα, τη συγκυβέρνηση με Σαμαρά, το δημοψήφισμα, την προσφυγή στο ΔΝΤ και το μνημόνιο, τώρα είναι λάβροι εναντίον αυτών που και υποστήριξαν και ψήφισαν και εφάρμοσαν. Οδηγώντας σε περαιτέρω αναξιοπιστία κάθε δημόσια συμπεριφορά και αντίστοιχη ευθύνη. Έχουμε όλοι γνωρίσει ένα προηγούμενο φαινόμενο μεταμορφισμού στην παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ορισμένοι επιτήδειοι ανέπτυξαν μια προπαγάνδα φανατισμού, επιθέσεων και φόβου κατά άλλων πολιτικών αντιλήψεων την περίοδο του ’89, το φαινόμενο του αυριανισμού. Και τότε μια δεκάδα στελεχών αντισταθήκαμε σε αυτό το φαινόμενο και υποστήκαμε προπηλακισμούς και επιθέσεις από τους φανατικούς δήθεν δημοκράτες. Σε μαζική κλίμακα αυτό το βαθιά νέο-συντηρητικό φαινόμενο του αυριανισμού και του λαϊκισμού μεταμορφώθηκε και εμφανίστηκε την επόμενη περίοδο ως μαζικό φαινόμενο του εκσυγχρονισμού σε ένα ρεσιτάλ μεταμορφισμού.
Δ. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρειαζόμαστε ως χώρα, ως κοινωνία και ως πολίτες και δυστυχώς την χρειάζονται και ορισμένοι στην πολιτική, την συνειδητοποίηση της πραγματικής κατάστασης της χώρας γιατί πολλοί πολίτες είναι απογοητευμένοι, είναι θυμωμένοι, έχουν σύγχυση ανάμεσα σε προοδευτική και συντηρητική πολιτική, έχουν υποστεί καταιγισμό μαύρης προπαγάνδας για τα αίτια της κρίσης καθότι ενώ είναι γνωστό ότι τμήματα του επιχειρηματικού κόσμου τα τελευταία 25 χρόνια έχουν συγκεντρώσει πάνω από 3 τρις δηλαδή πάνω από 8 φόρες το δημόσιο χρέος με τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τη διαφθορά, τα καρτέλ και τη κερδοσκοπία. Επιχειρούν επί δυο χρόνια να καθηλώσουν τους πολίτες, ότι ευθύνονται για το έλλειμμα και το χρέος της χώρας οι άνθρωποι της μισθωτής εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυτή η επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης δεν βρήκε έδαφος στην συντριπτική πλειοψηφία. Για τι γνωρίζουν ότι ένα μέρος της παρασιτικής επιχειρηματικής τάξης λαφυραγώγησε ένα μεγάλο μέρος του εθνικού πλούτου και άφησε πίσω πάνω από 30000 επιχειρήσεις νεκροταφεία στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας.
Διότι ένα μέρος της παρασιτικής επιχειρηματικής τάξης οδήγησε τον τομέα της υγείας να είναι ο πρώτος σε αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους κατασπαταλώντας εθνικό πλούτο ιδιωτικό δημόσιο. Διότι ένα μέρος των παρασιτικών δραστηριοτήτων οδήγησε την παιδεία να είναι πρώτη σε ιδιωτικές δαπάνες. Αυτά τα γεγονότα εξελίχθηκαν με την εναλλαγή των κυβερνήσεων αλλά υπάρχουν διαχρονικά πολιτικοί και αμέτρητα στελέχη και στην παιδεία και στην υγεία και στις επιχειρήσεις που ήταν αντίθετοι με αυτές τις πολιτικές. Σήμερα, το κυριότερο πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία η ανεξέλεγκτη εξαγωγή καταθέσεων σε ξένες τράπεζες και η εισφοροδιαφυγή και αυτά θα έπρεπε να είναι τα κεντρικά ζητήματα μιας κυβέρνησης και να ενδιαφέρουν και τους εταίρους μας στην Ε.Ε Αντιθέτως, επιβάλλουν τις αγοραίες επιλογές τους εναντίον των δυνάμεων της παράγωγης, των [παραγωγικών επιχειρήσεων και της εργασίας με αποτέλεσμα ιδιαίτερα την διάλυση υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες για την υποστήριξη παραγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτή η πολιτική δεν έχει μέλλον, είναι αδιέξοδη και χρειαζόμαστε λύσεις που υπάρχουν και έχουμε υποδείξει.
Την έλλειψη ανταγωνιστικότητας οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε με την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων της αγοράς και της ύπαρξης καρτέλ και ολιγοπωλίων σε όλους τους κομβικούς τομείς της οικονομίας που λειτουργούν με υψηλά περιθώρια κέρδους και με τη στήριξη και συνεργασία με το παραγωγικό κεφάλαιο της χώρας σε μια τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση. Με θετική απελευθέρωση και αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ προκειμένου να αποφευχθεί η παράδοση αυτών σε παρασιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να λαφυραγωγήσουν τα κονδύλια αυτά σε μη αναπτυξιακούς τομείς και επενδύσεις. Για να μην έχουμε στο μέλλον νέα διάλυση της παραγωγικής βάσης όπως με τη φούσκα των νεκροταφείων-επιχειρήσεων στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας ή όπως με τη φούσκα του χρηματιστηρίου. Για να μην έχουμε νέες φούσκες στην πράσινη ανάπτυξη, τα φωτοβολταικά και την ανακύκλωση κ.ο.κ. Με ενίσχυση της παραγωγικότητας και του τεχνολογικού και καινοτομικού δυναμικού της χώρας.
Με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της ανασφάλιστης εργασίας και της ανισοκατανομής του εισοδήματος. Χώρα που δεν παράγει και κράτος που δεν φορολογεί, δεν μπορεί να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του χρέους του και την μείωση των ελλειμμάτων του. Είμαστε απέναντι στην κλασική συνταγή του νεοφιλελευθερισμού που οδηγεί στην καταστροφή ενός μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, με περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, με συρρίκνωση των κοινωνικών και εργατικών τους δικαιωμάτων ή με την προώθηση ανασφαλούς και χαμηλά αμειβόμενης εργασίας. Χρειάζεται μια ουσιαστική, αναπτυξιακή αξιολόγηση της εθνικής οικονομίας ανά κλάδο και περιφέρεια με στόχο να ενισχυθούν οι βιώσιμοι κλάδοι της εθνικής οικονομίας και οι δυνατότητες ενίσχυσής τους, στο πλαίσιο μέσο- μακροπρόθεσμου, δημοκρατικού σχεδιασμού.
Ε. Είναι προφανές ότι στις εκλογές η πραγματική και αληθινή εξέλιξη, μας οδηγεί στην εκτίμηση ότι το αίτημα μας πρέπει να είναι οι μετεκλογικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Από τη μια πλευρά είναι οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού, των αγορών, των επιχειρηματικών κύκλων που θέλουν ξανά μια συσσώρευση πλούτου με πρωτοφανή μείωση αμοιβών και εφεδρεία ανέργων για να αντλούν φθηνή εργασία. Αυτό το πολιτικό τόξο είναι του νεοφιλελευθερισμού και του μνημονίου, δεν είναι προοδευτικό τόξο και το πλέον ουσιώδες είναι ότι δεν δίνει λύσεις. Θα οδηγεί στο φαύλο κύκλο της ύφεσης της λιτότητας και της ανεργίας και πρέπει να βγούμε έξω από αυτή τη στρατηγική. Την πολιτική συνεργασία για την διακυβέρνηση της χώρας την ορίζουμε με τις δυνάμεις που θα δώσουν λύσεις στην παράγωγη, στην εργασία, στην αύξηση των εισοδημάτων που έχουν καταρρακωθεί, στην μείωση της πρωτοφανούς ανεργίας. Η συνεργασία μπορεί να επιτευχθεί στη βάση ενός αντί-νεοφιλελεύθερου τόξου, με τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράσει μέσα από τις εκλογές η ελληνική κοινωνία. Και στην προοδευτική λύση εξόδου από την κρίση μπορεί να συμβάλλει ένα πασοκ δημοκρατικό, προοδευτικό μαζί με την κοινωνία. Οι κυβερνητικές συνεργασίες καθορίζονται από το περιεχόμενο της πολιτικής. Είναι γνωστή η παροιμία πώς «αν δεν ξέρεις που θες να πας, δεν υπάρχει δρόμος να σε πάει». Και εμείς θέλουμε να πάμε σε μία αλλαγή πολιτικής γιατί αλλιώς δεν θα μιλάμε για Πολιτική. Γιατί αλλιώς θα συνεχίσουμε να μιλάμε για την συνεχόμενη ήττα πολιτικής. Κυβερνήσεις μικρών ή μεγάλων συνασπισμών προϋποθέτουν συμφωνία ως προς τη συντηρητική ή την προοδευτική πλευρά της οικονομίας της κοινωνίας και της πολιτικής. Από αυτό καθορίζονται και οι συμμαχίες και οι συνεργασίες στην κοινωνία και σε όλους τους θεσμούς.
ΣΤ. Η Ε.Ε. για να έχει μέλλον χρειάζεται όρους και προϋποθέσεις όπως και κάθε οργανωμένο σύνολο, όπως καθετί που συνενώνει πολίτες, λαούς κυβερνήσεις εργαζόμενους, επιχειρήσεις, παιδεία, πολιτισμό και ευημερία. Όροι για αυτό είναι: 1) Η πολιτική ενοποίηση, 2) η πολιτική ισοτιμία, 3) οι αυτόματες οικονομικές μεταβιβάσεις ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και πολιτικών 4) η πολιτική συνεργασία 5) η κοινωνική συνοχή και 6) η αλληλεγγύη. Η νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση κάτω και από τις επιταγές του παγκοσμίου και ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού κεφαλαίου, την τελευταία περίοδο στην Ε.Ε. εφαρμόζει πολιτικές διάλυσης. Ασφαλώς και υπάρχουν δυνάμεις και στη χώρα που θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε σύμφωνοι. Οι ευρωπαϊκοί λαοί αγωνίζονται εδώ και 60 χρόνια για μια Ευρώπη δημοκρατική και προοδευτική. Οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη δίνουμε τη μάχη για να ξανά κυριαρχήσει η πολιτική στην παρασιτική και χρηματιστηριακή οικονομία, στο χρηματιστηριακό και παρασιτικό κεφάλαιο. Όλες οι προοδευτικές ηγεσίες στην Ευρώπη και στη χώρα μας υποστηρίζουμε ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια, κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.
Μόνο οι συντηρητικές δυνάμεις επικαλούνται το χρέος και το έλλειμμα για να επιβάλλουν νεοφιλελεύθερα μέτρα καθώς σήμερα κυριαρχούν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις και η ευρωπαϊκή δεξιά. Χρειαζόμαστε μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξει ηγεσία, το Παρίσι και το Βερολίνο. Για να ηττηθεί η συντηρητική πολιτική στην ΕΕ. Γιατί μόνο με τις προοδευτικές δυνάμεις μπορούμε να θέσουμε ζητήματα αλλαγών και πολιτικές άμεσης εξόδου από της κρίση. Θέσεις μας είναι ότι: Άμεση θεσμοθέτηση ευρωομόλογου και ευρωομόλογου ανάπτυξης, φορολογία χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, κεντρική διαχείριση του συνολικού χρέους των κρατών της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ- μεταβατικές δημοσιονομικές διατάξεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν χρόνια δημοσιονομικά προβλήματα των χωρών με μέσο βαθμό ανάπτυξης, χρηματοδότηση από την ευρωπαϊκή αναπτυξιακή τράπεζα παραγωγικών επενδύσεων. Πρέπει οι προοδευτικές δυνάμεις να επιμείνουμε στην τροποποίηση του καταστατικού της ΕΚΤ ώστε να δανείζει απευθείας με χαμηλά επιτόκια τα κράτη μέλη και να συγκροτήσει υπηρεσίες αξιολόγησης των οικονομιών των Κρατών Μελών της. Να ενισχυθεί ο ρόλος του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης και να εξελιχτεί σε ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο. Το Διευθυντήριο της Ε.Ε έχει καταστρατηγήσει όλες τις συνθήκες επιβάλλοντας την διακυβερνητική. Η Ε.Ε. χρειάζεται σύνταγμα, εκλογή προέδρου από το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών της ένωσης, δευτεροβάθμιο νομοθετικό σώμα και να μεταφερθούν όλες οι νομοθετικές αρμοδιότητες από τη γραφειοκρατία της ΕΕ στα νομοθετικά όργανα.. Χρειάζεται ισοτιμία στην αντιπροσώπευση και αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Χρειαζόμαστε ομοσπονδιακή Ευρώπη με δικαιοσύνη, δημοκρατική νομιμοποίηση και συνοχή. Χρειαζόμαστε πραγματική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση. Εκτός από το σύμφωνο νομισματικής σταθερότητας να θεσμοθετηθεί και ένα σύμφωνο βιώσιμης ανάπτυξης, αντιμετώπισης της ανεργίας και ευημερίας. Δεν χρειαζόμαστε μια γερμανική Ευρώπη αλλά μια Ευρώπη ισοτιμίας, αλληλεγγύης δημοκρατίας και αξιοπιστίας από τους πολίτες. Όλα αυτά προϋποθέτουν να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που οδήγησαν σε κρίση όλο το θεσμικό εποικοδόμημα της ΕΕ διότι οι νεοφιλελεύθερες ηγεσίες με βάση τις ιδεοληψίες τους ήθελαν να είναι αξιόπιστες στις αγορές και όχι στους ευρωπαίους πολίτες.
Ζ. Ενόψει όλων αυτών είμαστε εδώ για να πούμε ότι θα ξαναχτίσουμε την πολιτική στο βάθρο που τη θέλει η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας και κυρίως τη προοδευτική πολιτική που έχει υποστεί βίαιο χτύπημα από την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και των αντίστοιχων μέτρων που επιβλήθηκαν. Και να ξαναπούμε πως εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει όταν λέμε κάτι να το εννοούμε και να το πράττουμε. Ότι εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει ότι δεν πράττουμε παρά μόνο ό,τι είναι προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και όχι για οφέλη άλλων. Ότι εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει ότι είμαστε υπό την κρίση των πολιτών και όχι ελεγχόμενοι από κέντρα δύναμης χρήματος και διαπλοκής. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι η χώρα έχει δυνάμεις αξιοπιστίας. Ότι έχουμε πολιτικές και κοινωνικές αρχές, ότι διαχρονικά έχουμε αποδείξει εντιμότητα, ειλικρίνεια και αξιοπιστία ανεξάρτητα από κόστος και έχουμε πάρει θέση ενάντια στις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ενάντια στα καρτέλ την παρασιτική οικονομία και ενάντια σε εκφυλιστικά φαινόμενα στο συνδικαλιστικό κίνημα, από τη δεκαετία του 80 σταθερά, ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα του πασοκ που διήλθε και άλλες κρίσεις όπως το ‘89, όπως της χρηματιστηριακής φούσκας και υπερασπιστήκαμε το παραγωγικό κεφάλαιο, τις δυνάμεις της εργασίας και την εφαρμογή και όχι μόνο επίκληση κανόνων και αρχών στην λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των πολιτικών κομμάτων. Ορισμένοι ενώ εμφανίζονται με το προσωπείο της ανανέωσης φέρνουν πρακτικές από το παρελθόν, σκηνοθετούν το πασοκ έξω από το πασοκ με εξωπολιτικές δυνάμεις, προβάλλουν τους εαυτούς τους που έχουν διέλθει από διάφορα κόμματα και μηχανισμούς, για να αποσιωπήσουν τις βαθιά συντηρητικές πολιτικές τους θέσει ενώ άλλοι εμφανίζονται με περισσή επιπολαιότητα ως αν να ζουν οι έλληνες πολίτες σε χώρα λωτοφάγων, με προκλητικό μεταμορφισμό. Και όλα αυτά την ώρα που σε πολλές πόλεις της χώρας υπάρχουν συσσίτια, άστεγοι, άνεργοι και για το πρώτο που θα έπρεπε να μιλούν είναι για ένα κίνημα αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και υποστήριξης σε ανθρώπους που δοκιμάζονται ενώ άλλοι μεταμορφώνονται και μάχονται για εξουσία. Αλλά αυτό είναι το πρότυπο του νεοφιλελευθέρου: το άτομο και όχι η συλλογικότητα. Ο καθένας μόνος του και όχι όλοι αλληλέγγυοι.
Η χώρα έχει και πόρους και δυνάμεις. Με συλλογική προσπάθεια θα ανοίξουμε το δρόμο, μπορούμε. Είμαστε σήμερα εδώ για να που με ότι είναι υποψήφια η Προοδευτική πολιτική, οι προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές αρχές γιατί δεν μπορεί να είναι οι σοσιαλιστές με τον νεοφιλελευθερισμό και με αντιλαϊκές πολιτικές που χαρακτηρίζουν την παράδοση των συντηρητικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη .Και θα δώσουμε τη μάχη σε όλες τις φάσεις των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ και σε αυτό τον αγώνα καλούμε κάθε πολίτη καλόπιστο ανεξάρτητα από κομματική ένταξη, κάθε φίλο και ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ, κάθε μέλος και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να δώσουμε αυτόν τον αγώνα. Θα συμβάλλουμε στην έξοδο της χώρας από την κρίση και θα το αποδείξουμε έμπρακτα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι, είμαστε αισιόδοξοι.
Είναι γνωστό ότι πάντα στάθηκα απέναντι σε εκφυλιστικά φαινόμενα τόσο στο χώρος του ΠΑΣΟΚ όσο και στις κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις και αγωνίστηκα για κανόνες, για τον εκδημοκρατισμό και τη δημοκρατική νομιμότητα σε παρασιτικές δραστηριότητες και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και σε υπηρεσίες και στην παραγωγή. Και έμπρακτα όχι στα λόγια είναι γνωστό ότι υπερασπίστηκα την πολιτική αυτονομία έναντι παρεμβάσεων για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Είναι γνωστό ότι και τώρα έχω τοποθετηθεί από το Φλεβάρη του 2010 και είχα προδιαγράψει που θα οδηγούσε τη χώρα, μια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και αυτό όχι μόνο θεωρητικά, γιατί το έζησα έμπρακτα συμμετέχοντας στα συμβούλια παραγωγικών υπουργείων το τι επέφερε σε μια σειρά από χώρες στην Ε.Ε. και τι βλάβες έχει υποστεί και η χώρα μας από την απόπειρα να εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, την περίοδο 1990-1993.
Έχω μιλήσει τα τελευταία δύο χρόνια σε πάνω από 30 πόλεις στη χώρα, συμμετέχω σε κίνηση για την προοδευτική έξοδο από την κρίση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική και στις αντίστοιχες επιλογές. Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ετών, όλο το υπουργικό συμβούλιο καθώς και ορισμένα στελέχη υποστήριξαν και εφάρμοσαν αυτή την πολιτική, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Τότε, ορισμένοι ήταν οι πραιτοριανοί και οι πρωτεργάτες εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Τώρα, άρχισαν τους λιθοβολισμούς. Τώρα, συνεχίζουν να συμμετέχουν στην κυβέρνηση με την ίδια πολιτική. Αυτό όμως αφορά τον πολιτισμό, τις αξίες και τις αρχές που είναι ξένα με την πολιτική ηθική και τις προοδευτικές αρχές. Αφορούν την πολιτική ηθική, τις ανθρώπινες αξίες και το λιγότερο που θα είχαν να κάνουν θα ήταν ή να σιωπήσουν ή να παραιτηθούν. Γιατί το θέατρο σκιών δεν έχει σχέση με δημοκρατικούς ανθρώπους. Η αλλοτρίωση, ο κυνισμός και η λειτουργία αξιωματούχων καθ’ υπόδειξη είτε των χορηγών τους, είτε της διαπλοκής, είτε ακόμα και ξένων κυβερνήσεων λειτουργώντας ως υπάλληλοι τους, θα αντιμετωπιστεί ανάλογα από τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα από κομματικές παρατάξεις και εντάξεις. Οι ‘Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως παρατάξεων, οι φίλοι, τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν μνήμη και κρίση, διακατέχονται από έντονα συναισθήματα πικρίας αλλά είναι αγωνιστές παραμερίζουν την απογοήτευση και θα δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Μπορούμε.
Α. Στη χώρα μας και στην ελληνική κοινωνία, η περίοδος που διανύουμε προσδιορίζεται από έντονη πολιτική κρίση, κοινωνική κρίση και με ολοένα και περισσότερο εκτεταμένα φαινόμενα ανθρωπιστικής κρίσης. Το να μιλάμε για Πολιτική, Δημοκρατία αποτελεί φωνή βοώντος εν τη ερήμω όταν δίπλα μας υπάρχουν συσσίτια, άνεργοι, άστεγοι, άνθρωποι με εισοδηματική κατάρρευση. Σε μια κοινωνία που δεν υπάρχει σιγουριά για περίθαλψη, για εργασία, για ασφάλιση, για στέγη, είναι όχι μόνο δημαγωγία αλλά και ψεύδος να μιλάνε ορισμένοι πολιτικοί για δημοκρατία, ελευθερία και εθνικές επιδιώξεις. Οι αναχρονιστικές θεωρίες ότι στον σύγχρονο κόσμο ο καθένας θα επιβιώσει και θα φροντίσει τον εαυτό του χωριστά, αποτελούν μύθο γιατί είναι δεδομένο ότι σε μια κοινωνία ανισοτήτων δεν μπορούν όλοι να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Ό,τι δεν είναι δίκαιο, δεν είναι σύγχρονο. Και είναι προφανής η επιδίωξη των παρασιτικών κύκλων της χώρας να ταυτίζουν την αποτυχημένη πολιτική του νεοφιλελευθερισμού με άλλες πολιτικές και άλλες λύσεις που είναι εφικτές. Διότι η λιτότητα οδηγεί σε ύφεση είναι από τα απλά μαθήματα της πολιτικής και της οικονομίας και ότι όταν διεθνείς οργανισμοί δανείζουν τη χώρα για αποπληρωμή δανείων και εξυπηρέτηση των τραπεζών, γιατί δεν υπάρχει χώρος για κονδύλια που θα αποτελούσαν ένα έκτακτο πρόγραμμα παραγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων για ένα μέρος του πληθυσμού που είναι στο περιθώριο και στη χαμηλότερη κλίμακα των ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η μόνιμη χειραγώγηση για τα σταθεροποιητικά προγράμματα και η καθήλωση της χώρας για κάθε άλλη παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα δεν φέρνει μόνο σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους αλλά και χιλιάδες επιχειρήσεις που έχουν ως βάση το παραγωγικό κεφάλαιο, την παραγωγή, τις εξαγωγές και τη δημιουργικότητα. Όλοι γνωρίζουμε ότι καμιά λύση δεν βασίζεται αποκλειστικά στην αγορά. Ασφαλώς και είναι σαφής η ανάγκη για οικονομική αποτελεσματικότητα με βάση τον υγιή ανταγωνισμό και τα κίνητρα, για κατανομή των πόρων, για την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, για τη δημιουργία της ευημερίας.
Β. Η κυβέρνηση Παπαδήμου προβάλλει διαρκώς ότι λειτουργεί υπό το βάρος πιέσεων και εκβιασμών για υιοθέτηση μέτρων και πολιτικών περαιτέρω νεοφιλελεύθερων μέτρων παρά την αποτυχία σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες των μέχρι τώρα εφαρμοζόμενων πολιτικών. Η απειλή για ένα νέο μνημόνιο αποτελεί τόσο για τους εμπνευστές του -από το νεοφιλελεύθερο Διευθυντήριο της Ε.Ε.- μεγάλη ανευθυνότητα όσο και για την παρούσα κυβέρνηση δείγμα ότι είναι εκτός κάθε οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Το επαναλαμβανόμενο εμπόριο του φόβου περί χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από το ευρώ, ούτε επαληθεύτηκε, ούτε θα επαληθευτεί.
Γ. Έχουμε επίσης, κρίση ηγεσίας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συνίσταται στα εξής θέματα:
1) Ότι η διαπλοκή, το διευθυντήριο της Ε.Ε. και ελεγχόμενοι βουλευτές και υπουργοί της κυβέρνησης προέβηκαν σε πρωτοφανείς ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία και τη δημοκρατία αλλά προέρχονται από άλλους χώρους προκειμένου να οδηγήσουν τον Πρωθυπουργό σε παραίτηση, οργανώνοντας κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
2) Έχουμε αυτή την περίοδο που διέρχεται κρίση η χώρα μια πρωτοφανή κατάλυση της πολιτικής αυτονομίας, της κυβέρνησης και του πασοκ αλλά και άλλων κομμάτων από τη διαπλοκή, από το παρασιτικό κεφάλαιο και από το ότι τηλεοπτικά κανάλια έχουν γίνει παραρτήματα ομάδων και προσώπων που έχουν προβεί σε μία πρωτοφανή εξαπάτηση για το ποια είναι η φυσιογνωμία και η έκφραση τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και άλλων κομμάτων. Και όπου δημόσια πρόσωπα ή έχουν εκπέσει σε καθημερινά τηλεοπτικά προϊόντα ή λοιδορούνται με έναν πρωτοφανή νεοφασιστικό τρόπο.
3) Οι δυνάμεις που οδήγησαν στην παραίτηση του πρωθυπουργού οργανώνουν μια δεύτερη επιχείρηση ελέγχου και κατάληψης της ηγεσίας του πασοκ με πρόσωπα διαχρονικά ελεγχόμενα από επιχειρηματικούς κύκλους και άλλες διασυνδέσεις.
4) Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι οι πολιτικές αυτές επιλογές είναι έξω από τις π[πολιτικές του πασοκ γεγονός που ελάχιστοι υπουργοί το υποστήριξαν και ενσωματώθηκαν πλήρων στις πολιτικές αυτές. Το φάσμα των δυνάμεων του πασοκ αποτελείται από τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία των φίλων των μελών του πασοκ ενάντια σε αυτή πολιτική που ήταν και είναι έξω από τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ Είμαστε με αυτές τις δυνάμεις ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τόσο της νεότερης γενιάς όσο και στελεχών και φίλων που αγωνιστήκαμε εναντία στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα του Κ. Μητσοτάκη. Υπάρχει ένα δεύτερο φάσμα δυνάμεων στο ΠΑΣΟΚ που συμφωνεί ότι ήταν εκτός πασοκ, αλλά ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να εφαρμόσει αυτή την πολιτική. Και υπάρχουν και ομάδες στελεχών που υποστηρίζουν ότι αυτή η πολιτική έπρεπε να εφαρμοστεί και δεν είχαν ούτε την ελάχιστη ευαισθησία να υποστηρίξουν τουλάχιστον τη δημοκρατία έναντι της λαίλαπας των αγορών με αυτέ τις δυνάμεις δεν έχουμε κοινό δρόμο και είναι δυνάμεις που διασπούν την κοινωνική και πολιτική συνοχή του ΠΑΣΟΚ πέραν από το ότι είναι γνωστό ότι συνέβαλλαν στην πολυδιάσπαση της ελληνικής κοινωνίας.
5) Είναι πρωτοφανές οι δυνάμεις που εφάρμοσαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές να θέλουν διαδεχτούν για να εφαρμόσουν την ίδια πολιτική. Είναι από το νόμο της ζούγκλας και όχι της κοινωνίας και της πολιτικής αυτός ο κυνικός σχεδιασμός αφού αυτή η ομάδα οδήγησε σε παραίτηση τον πρωθυπουργό τώρα θέλει να καταλάβει με την υποστήριξη και ως παράρτημα καναλιών, τηλεοπτικών εκπομπών πέρα και έξω από την ελληνική κοινωνία και την παράταξη του πασοκ που εδραίωσε τη δημοκρατία και την πολιτική ομαλότητα και μια ορισμένη μικρομεσαία ευημερία. Το ερώτημα λοιπόν, είναι ποιος προκάλεσε την κρίση ηγεσίας; Την προκάλεσαν οι ίδιοι. Και αυτό θα αποτελεί ένα μελανό στίγμα που δείχνει εκφυλιστικά φαινόμενα από πρόσωπα ανάξια αξιωμάτων και θεσμικών ιδιοτήτων. Στο Ε.Σ. θα τοποθετηθούμε στην πρόταση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ που υπέστη αυτή την πρωτοφανή αντιδημοκρατική και εξωθεσμική επίθεση. Έχουμε διαφωνήσει με την πολιτική που εφάρμοσε. Αλλά είναι άλλο να ηττάται μια πολιτική και άλλο να συγκεντρώνεται μια ομάδα ανθρώπων της εξουσίας και όχι της πολιτικής που με πρωτοφανή μέσα να θέλουν να καταλάβουν την ηγεσία ενός κόμματος προβαίνοντας σε πρωτοφανείς κανιβαλισμούς για την πολιτική και για ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση, δεν έχουν να πουν τίποτα. Συμπεριφέρονται ως κοινοί αξιωματούχοι που θα μπορούσαν να είναι σε μια επιχείρηση , σε μια στρατιωτική μονάδα σε ένα ν οργανισμό. Γ ια το αξίωμα και την εξουσία. Γιατί την πολιτική την έχουν αποφασίσει άλλοι αυτοί αποτελούν και το δηλώνουν εκτελεστικά όργανα. Είναι οι διαχειριστές τους. Διαχειριστές που οδήγησαν σε αποτυχία σε όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς, τη χώρα . Με αυτές τις πρακτικές και σε προηγούμενες περιόδους αναπτύχτηκαν εκφυλιστικά φαινόμενα από πολιτικά πρόσωπα που λειτούργησαν ιδιοτελώς και εισήγαγαν τον όρο «λαμογια» στο δημόσιο βίο και που καλώς η ελληνική κοινωνία τα απαξίωσε. Οι σκοποί είναι προφανείς. Για να εμπεδώσουν παρασιτικά συμφέροντα μακροχρόνιες πολιτικές μνημονίων με εδραίωση της υποτίμησης της εργασίας και αμοιβές και κάτω των 400 ευρώ, με μορφές εργασίας ενός νέου μεσαίωνα με περαιτέρω υποτίμηση των παραγωγικών δομών της χώρας και την επέκταση των ιδιωτικών μονοπωλίων και των καρτέλ.
6) Αναδείχθηκε μέσα από αυτή την κρίση για άλλη μια φορά η θέση μας για τη συλλογική ηγεσία τόσο στο πασοκ όσο και σε όλα τα κόμματα για τη συλλογικότητα στις αποφάσεις για να αποκλείονται ηγεμονισμοί και βοναπαρτικές συμπεριφορές γιατί τα αρχηγικά κόμματα αποτελούν μια συντηρητική θεσμική λειτουργία προηγούμενων περιόδων και τώρα και στα όργανα θα προτείνουμε τη θεσμοθέτηση δύο αντιπροέδρων άμεσα στο πασοκ. Δεύτερον, τη δυνατότητα πολιτικών αποφάσεων όλων των οργανώσεων και οργάνων σε πανελλήνια κλίμακα για να μην είναι το πασοκ ένας μηχανισμός διοργάνωσης εκλογών και στα πλαίσια της ανασύνταξης του κινήματος χρειαζόμαστε να κυριαρχήσει η ιδεολογική και πολιτική γιατί το ζήτημα των κομμάτων δεν είναι οργανωτικό, το ζήτημα είναι αν είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός από την κοινωνία και μέσα στην κοινωνία.
7) Ένα πρωτοφανές κύμα μεταμορφισμού εμφανίζεται στη χώρα. Δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης που είχαν φτάσει μέχρι παροξυσμού να κινδυνολογούν υπέρ των μέτρων και του μνημονίου, υπέρ της κατεδάφισης δικαιωμάτων και αμοιβών προκειμένου να αποφευχθεί η έξοδος της χώρας από το ευρώ. Σε ένα πρωτοφανές εμπόριο φόβου. Οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια μέσα είδαν ξαφνικά το φως τους και μαζί με πολιτικά πρόσωπα που υποστήριξαν τα πάντα και τα αντίθετα, τη συγκυβέρνηση με Σαμαρά, το δημοψήφισμα, την προσφυγή στο ΔΝΤ και το μνημόνιο, τώρα είναι λάβροι εναντίον αυτών που και υποστήριξαν και ψήφισαν και εφάρμοσαν. Οδηγώντας σε περαιτέρω αναξιοπιστία κάθε δημόσια συμπεριφορά και αντίστοιχη ευθύνη. Έχουμε όλοι γνωρίσει ένα προηγούμενο φαινόμενο μεταμορφισμού στην παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ορισμένοι επιτήδειοι ανέπτυξαν μια προπαγάνδα φανατισμού, επιθέσεων και φόβου κατά άλλων πολιτικών αντιλήψεων την περίοδο του ’89, το φαινόμενο του αυριανισμού. Και τότε μια δεκάδα στελεχών αντισταθήκαμε σε αυτό το φαινόμενο και υποστήκαμε προπηλακισμούς και επιθέσεις από τους φανατικούς δήθεν δημοκράτες. Σε μαζική κλίμακα αυτό το βαθιά νέο-συντηρητικό φαινόμενο του αυριανισμού και του λαϊκισμού μεταμορφώθηκε και εμφανίστηκε την επόμενη περίοδο ως μαζικό φαινόμενο του εκσυγχρονισμού σε ένα ρεσιτάλ μεταμορφισμού.
Δ. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρειαζόμαστε ως χώρα, ως κοινωνία και ως πολίτες και δυστυχώς την χρειάζονται και ορισμένοι στην πολιτική, την συνειδητοποίηση της πραγματικής κατάστασης της χώρας γιατί πολλοί πολίτες είναι απογοητευμένοι, είναι θυμωμένοι, έχουν σύγχυση ανάμεσα σε προοδευτική και συντηρητική πολιτική, έχουν υποστεί καταιγισμό μαύρης προπαγάνδας για τα αίτια της κρίσης καθότι ενώ είναι γνωστό ότι τμήματα του επιχειρηματικού κόσμου τα τελευταία 25 χρόνια έχουν συγκεντρώσει πάνω από 3 τρις δηλαδή πάνω από 8 φόρες το δημόσιο χρέος με τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τη διαφθορά, τα καρτέλ και τη κερδοσκοπία. Επιχειρούν επί δυο χρόνια να καθηλώσουν τους πολίτες, ότι ευθύνονται για το έλλειμμα και το χρέος της χώρας οι άνθρωποι της μισθωτής εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυτή η επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης δεν βρήκε έδαφος στην συντριπτική πλειοψηφία. Για τι γνωρίζουν ότι ένα μέρος της παρασιτικής επιχειρηματικής τάξης λαφυραγώγησε ένα μεγάλο μέρος του εθνικού πλούτου και άφησε πίσω πάνω από 30000 επιχειρήσεις νεκροταφεία στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας.
Διότι ένα μέρος της παρασιτικής επιχειρηματικής τάξης οδήγησε τον τομέα της υγείας να είναι ο πρώτος σε αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους κατασπαταλώντας εθνικό πλούτο ιδιωτικό δημόσιο. Διότι ένα μέρος των παρασιτικών δραστηριοτήτων οδήγησε την παιδεία να είναι πρώτη σε ιδιωτικές δαπάνες. Αυτά τα γεγονότα εξελίχθηκαν με την εναλλαγή των κυβερνήσεων αλλά υπάρχουν διαχρονικά πολιτικοί και αμέτρητα στελέχη και στην παιδεία και στην υγεία και στις επιχειρήσεις που ήταν αντίθετοι με αυτές τις πολιτικές. Σήμερα, το κυριότερο πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία η ανεξέλεγκτη εξαγωγή καταθέσεων σε ξένες τράπεζες και η εισφοροδιαφυγή και αυτά θα έπρεπε να είναι τα κεντρικά ζητήματα μιας κυβέρνησης και να ενδιαφέρουν και τους εταίρους μας στην Ε.Ε Αντιθέτως, επιβάλλουν τις αγοραίες επιλογές τους εναντίον των δυνάμεων της παράγωγης, των [παραγωγικών επιχειρήσεων και της εργασίας με αποτέλεσμα ιδιαίτερα την διάλυση υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες για την υποστήριξη παραγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτή η πολιτική δεν έχει μέλλον, είναι αδιέξοδη και χρειαζόμαστε λύσεις που υπάρχουν και έχουμε υποδείξει.
Την έλλειψη ανταγωνιστικότητας οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε με την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων της αγοράς και της ύπαρξης καρτέλ και ολιγοπωλίων σε όλους τους κομβικούς τομείς της οικονομίας που λειτουργούν με υψηλά περιθώρια κέρδους και με τη στήριξη και συνεργασία με το παραγωγικό κεφάλαιο της χώρας σε μια τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση. Με θετική απελευθέρωση και αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ προκειμένου να αποφευχθεί η παράδοση αυτών σε παρασιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να λαφυραγωγήσουν τα κονδύλια αυτά σε μη αναπτυξιακούς τομείς και επενδύσεις. Για να μην έχουμε στο μέλλον νέα διάλυση της παραγωγικής βάσης όπως με τη φούσκα των νεκροταφείων-επιχειρήσεων στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας ή όπως με τη φούσκα του χρηματιστηρίου. Για να μην έχουμε νέες φούσκες στην πράσινη ανάπτυξη, τα φωτοβολταικά και την ανακύκλωση κ.ο.κ. Με ενίσχυση της παραγωγικότητας και του τεχνολογικού και καινοτομικού δυναμικού της χώρας.
Με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της ανασφάλιστης εργασίας και της ανισοκατανομής του εισοδήματος. Χώρα που δεν παράγει και κράτος που δεν φορολογεί, δεν μπορεί να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα του χρέους του και την μείωση των ελλειμμάτων του. Είμαστε απέναντι στην κλασική συνταγή του νεοφιλελευθερισμού που οδηγεί στην καταστροφή ενός μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, με περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, με συρρίκνωση των κοινωνικών και εργατικών τους δικαιωμάτων ή με την προώθηση ανασφαλούς και χαμηλά αμειβόμενης εργασίας. Χρειάζεται μια ουσιαστική, αναπτυξιακή αξιολόγηση της εθνικής οικονομίας ανά κλάδο και περιφέρεια με στόχο να ενισχυθούν οι βιώσιμοι κλάδοι της εθνικής οικονομίας και οι δυνατότητες ενίσχυσής τους, στο πλαίσιο μέσο- μακροπρόθεσμου, δημοκρατικού σχεδιασμού.
Ε. Είναι προφανές ότι στις εκλογές η πραγματική και αληθινή εξέλιξη, μας οδηγεί στην εκτίμηση ότι το αίτημα μας πρέπει να είναι οι μετεκλογικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Από τη μια πλευρά είναι οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού, των αγορών, των επιχειρηματικών κύκλων που θέλουν ξανά μια συσσώρευση πλούτου με πρωτοφανή μείωση αμοιβών και εφεδρεία ανέργων για να αντλούν φθηνή εργασία. Αυτό το πολιτικό τόξο είναι του νεοφιλελευθερισμού και του μνημονίου, δεν είναι προοδευτικό τόξο και το πλέον ουσιώδες είναι ότι δεν δίνει λύσεις. Θα οδηγεί στο φαύλο κύκλο της ύφεσης της λιτότητας και της ανεργίας και πρέπει να βγούμε έξω από αυτή τη στρατηγική. Την πολιτική συνεργασία για την διακυβέρνηση της χώρας την ορίζουμε με τις δυνάμεις που θα δώσουν λύσεις στην παράγωγη, στην εργασία, στην αύξηση των εισοδημάτων που έχουν καταρρακωθεί, στην μείωση της πρωτοφανούς ανεργίας. Η συνεργασία μπορεί να επιτευχθεί στη βάση ενός αντί-νεοφιλελεύθερου τόξου, με τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράσει μέσα από τις εκλογές η ελληνική κοινωνία. Και στην προοδευτική λύση εξόδου από την κρίση μπορεί να συμβάλλει ένα πασοκ δημοκρατικό, προοδευτικό μαζί με την κοινωνία. Οι κυβερνητικές συνεργασίες καθορίζονται από το περιεχόμενο της πολιτικής. Είναι γνωστή η παροιμία πώς «αν δεν ξέρεις που θες να πας, δεν υπάρχει δρόμος να σε πάει». Και εμείς θέλουμε να πάμε σε μία αλλαγή πολιτικής γιατί αλλιώς δεν θα μιλάμε για Πολιτική. Γιατί αλλιώς θα συνεχίσουμε να μιλάμε για την συνεχόμενη ήττα πολιτικής. Κυβερνήσεις μικρών ή μεγάλων συνασπισμών προϋποθέτουν συμφωνία ως προς τη συντηρητική ή την προοδευτική πλευρά της οικονομίας της κοινωνίας και της πολιτικής. Από αυτό καθορίζονται και οι συμμαχίες και οι συνεργασίες στην κοινωνία και σε όλους τους θεσμούς.
ΣΤ. Η Ε.Ε. για να έχει μέλλον χρειάζεται όρους και προϋποθέσεις όπως και κάθε οργανωμένο σύνολο, όπως καθετί που συνενώνει πολίτες, λαούς κυβερνήσεις εργαζόμενους, επιχειρήσεις, παιδεία, πολιτισμό και ευημερία. Όροι για αυτό είναι: 1) Η πολιτική ενοποίηση, 2) η πολιτική ισοτιμία, 3) οι αυτόματες οικονομικές μεταβιβάσεις ανεξαρτήτως κυβερνήσεων και πολιτικών 4) η πολιτική συνεργασία 5) η κοινωνική συνοχή και 6) η αλληλεγγύη. Η νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση κάτω και από τις επιταγές του παγκοσμίου και ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού κεφαλαίου, την τελευταία περίοδο στην Ε.Ε. εφαρμόζει πολιτικές διάλυσης. Ασφαλώς και υπάρχουν δυνάμεις και στη χώρα που θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε σύμφωνοι. Οι ευρωπαϊκοί λαοί αγωνίζονται εδώ και 60 χρόνια για μια Ευρώπη δημοκρατική και προοδευτική. Οι προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη δίνουμε τη μάχη για να ξανά κυριαρχήσει η πολιτική στην παρασιτική και χρηματιστηριακή οικονομία, στο χρηματιστηριακό και παρασιτικό κεφάλαιο. Όλες οι προοδευτικές ηγεσίες στην Ευρώπη και στη χώρα μας υποστηρίζουμε ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια, κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.
Μόνο οι συντηρητικές δυνάμεις επικαλούνται το χρέος και το έλλειμμα για να επιβάλλουν νεοφιλελεύθερα μέτρα καθώς σήμερα κυριαρχούν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις και η ευρωπαϊκή δεξιά. Χρειαζόμαστε μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξει ηγεσία, το Παρίσι και το Βερολίνο. Για να ηττηθεί η συντηρητική πολιτική στην ΕΕ. Γιατί μόνο με τις προοδευτικές δυνάμεις μπορούμε να θέσουμε ζητήματα αλλαγών και πολιτικές άμεσης εξόδου από της κρίση. Θέσεις μας είναι ότι: Άμεση θεσμοθέτηση ευρωομόλογου και ευρωομόλογου ανάπτυξης, φορολογία χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, κεντρική διαχείριση του συνολικού χρέους των κρατών της Ευρωζώνης από την ΕΚΤ- μεταβατικές δημοσιονομικές διατάξεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν χρόνια δημοσιονομικά προβλήματα των χωρών με μέσο βαθμό ανάπτυξης, χρηματοδότηση από την ευρωπαϊκή αναπτυξιακή τράπεζα παραγωγικών επενδύσεων. Πρέπει οι προοδευτικές δυνάμεις να επιμείνουμε στην τροποποίηση του καταστατικού της ΕΚΤ ώστε να δανείζει απευθείας με χαμηλά επιτόκια τα κράτη μέλη και να συγκροτήσει υπηρεσίες αξιολόγησης των οικονομιών των Κρατών Μελών της. Να ενισχυθεί ο ρόλος του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης και να εξελιχτεί σε ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο. Το Διευθυντήριο της Ε.Ε έχει καταστρατηγήσει όλες τις συνθήκες επιβάλλοντας την διακυβερνητική. Η Ε.Ε. χρειάζεται σύνταγμα, εκλογή προέδρου από το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών της ένωσης, δευτεροβάθμιο νομοθετικό σώμα και να μεταφερθούν όλες οι νομοθετικές αρμοδιότητες από τη γραφειοκρατία της ΕΕ στα νομοθετικά όργανα.. Χρειάζεται ισοτιμία στην αντιπροσώπευση και αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Χρειαζόμαστε ομοσπονδιακή Ευρώπη με δικαιοσύνη, δημοκρατική νομιμοποίηση και συνοχή. Χρειαζόμαστε πραγματική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση. Εκτός από το σύμφωνο νομισματικής σταθερότητας να θεσμοθετηθεί και ένα σύμφωνο βιώσιμης ανάπτυξης, αντιμετώπισης της ανεργίας και ευημερίας. Δεν χρειαζόμαστε μια γερμανική Ευρώπη αλλά μια Ευρώπη ισοτιμίας, αλληλεγγύης δημοκρατίας και αξιοπιστίας από τους πολίτες. Όλα αυτά προϋποθέτουν να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που οδήγησαν σε κρίση όλο το θεσμικό εποικοδόμημα της ΕΕ διότι οι νεοφιλελεύθερες ηγεσίες με βάση τις ιδεοληψίες τους ήθελαν να είναι αξιόπιστες στις αγορές και όχι στους ευρωπαίους πολίτες.
Ζ. Ενόψει όλων αυτών είμαστε εδώ για να πούμε ότι θα ξαναχτίσουμε την πολιτική στο βάθρο που τη θέλει η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας και κυρίως τη προοδευτική πολιτική που έχει υποστεί βίαιο χτύπημα από την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και των αντίστοιχων μέτρων που επιβλήθηκαν. Και να ξαναπούμε πως εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει όταν λέμε κάτι να το εννοούμε και να το πράττουμε. Ότι εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει ότι δεν πράττουμε παρά μόνο ό,τι είναι προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και όχι για οφέλη άλλων. Ότι εντιμότητα στην πολιτική σημαίνει ότι είμαστε υπό την κρίση των πολιτών και όχι ελεγχόμενοι από κέντρα δύναμης χρήματος και διαπλοκής. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι η χώρα έχει δυνάμεις αξιοπιστίας. Ότι έχουμε πολιτικές και κοινωνικές αρχές, ότι διαχρονικά έχουμε αποδείξει εντιμότητα, ειλικρίνεια και αξιοπιστία ανεξάρτητα από κόστος και έχουμε πάρει θέση ενάντια στις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ενάντια στα καρτέλ την παρασιτική οικονομία και ενάντια σε εκφυλιστικά φαινόμενα στο συνδικαλιστικό κίνημα, από τη δεκαετία του 80 σταθερά, ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα του πασοκ που διήλθε και άλλες κρίσεις όπως το ‘89, όπως της χρηματιστηριακής φούσκας και υπερασπιστήκαμε το παραγωγικό κεφάλαιο, τις δυνάμεις της εργασίας και την εφαρμογή και όχι μόνο επίκληση κανόνων και αρχών στην λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των πολιτικών κομμάτων. Ορισμένοι ενώ εμφανίζονται με το προσωπείο της ανανέωσης φέρνουν πρακτικές από το παρελθόν, σκηνοθετούν το πασοκ έξω από το πασοκ με εξωπολιτικές δυνάμεις, προβάλλουν τους εαυτούς τους που έχουν διέλθει από διάφορα κόμματα και μηχανισμούς, για να αποσιωπήσουν τις βαθιά συντηρητικές πολιτικές τους θέσει ενώ άλλοι εμφανίζονται με περισσή επιπολαιότητα ως αν να ζουν οι έλληνες πολίτες σε χώρα λωτοφάγων, με προκλητικό μεταμορφισμό. Και όλα αυτά την ώρα που σε πολλές πόλεις της χώρας υπάρχουν συσσίτια, άστεγοι, άνεργοι και για το πρώτο που θα έπρεπε να μιλούν είναι για ένα κίνημα αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και υποστήριξης σε ανθρώπους που δοκιμάζονται ενώ άλλοι μεταμορφώνονται και μάχονται για εξουσία. Αλλά αυτό είναι το πρότυπο του νεοφιλελευθέρου: το άτομο και όχι η συλλογικότητα. Ο καθένας μόνος του και όχι όλοι αλληλέγγυοι.
Η χώρα έχει και πόρους και δυνάμεις. Με συλλογική προσπάθεια θα ανοίξουμε το δρόμο, μπορούμε. Είμαστε σήμερα εδώ για να που με ότι είναι υποψήφια η Προοδευτική πολιτική, οι προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές αρχές γιατί δεν μπορεί να είναι οι σοσιαλιστές με τον νεοφιλελευθερισμό και με αντιλαϊκές πολιτικές που χαρακτηρίζουν την παράδοση των συντηρητικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη .Και θα δώσουμε τη μάχη σε όλες τις φάσεις των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ και σε αυτό τον αγώνα καλούμε κάθε πολίτη καλόπιστο ανεξάρτητα από κομματική ένταξη, κάθε φίλο και ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ, κάθε μέλος και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να δώσουμε αυτόν τον αγώνα. Θα συμβάλλουμε στην έξοδο της χώρας από την κρίση και θα το αποδείξουμε έμπρακτα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι, είμαστε αισιόδοξοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου