1.Ερώτημα: Τουλάχιστον από το 2015 και μετά η θεωρητική και η ιδεολογική συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος έχει υποχωρήσει χαρακτηριστικά προς όφελος της αμιγώς πολιτικής συζήτησης. Ποια λειτουργία πιστεύετε πως πρέπει να έχει η θεωρία σε ένα αριστερό κυβερνητικό κόμμα του 21ου αιώνα; Τι σχέση πρέπει να έχουν με αυτήν η ηγεσία τα μέλη και πώς σκέφτεστε ότι οφείλει να αναπτυχθεί αυτή η σχέση;
Απάντηση:
Τα τρία -μεταξύ και άλλων -μεγάλα ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι:
1. Η Αποιδεολογικοποίηση που σχετίζεται και με τη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως ενός κόμματος της Κοινωνίας σε κόμμα του Κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Η πολιτική υποχώρηση ήταν έντονη λόγω και της αδυναμίας της ηγετικής ομάδας να ορίσει τα αίτια και τις συνέπειες των αποτυχημένων αποφάσεων στο πολιτικό πεδίο καθώς και των αντιφάσεων που προκύπταν εξ αυτών. Δεν είχαμε ωστόσο, μόνο υποχώρηση Ιδεολογική αλλά και Πολιτική.
2. Η Αποπολιτικοποίησή του ως μαζικού Κόμματος, ως μια από τις συνέπειες αποτυχημένων αναλύσεων και πολιτικών, όπως η νέα ταυτότητα του Πολιτικού Συνδικαλισμού αντί της Πολιτικής καθώς και
3. Η μετατροπή του από Πολιτικό Κόμμα σε μηχανισμό διεκπεραίωσης τρεχουσών υποθέσεων.
Η υποχώρηση -από την άποψη των προτεραιοτήτων και των αναγκών- του Συνασπισμού και στη συνέχεια και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε ιδεολογική και θεωρητική βάση μετά την κρίση του 2010 και την ένταξη της Χώρας στο πρώτο μνημόνιο και στη συνέχεια και μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, ήταν ένα από τα πολλά αποτελέσματα αλλαγής πλεύσης στην Οικονομία τόσο της ηγεσίας όσο και των στελεχών που είχαν παράδοση με τις ιδεολογικές αναζητήσεις ενός αριστερού κόμματος καθώς και με τη παραγωγή πολιτικών που να υπερβαίνουν το όριο της προπαγάνδας και να αποτελούν πεδίο εφαρμοσμένων σχεδίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται: Α) Διανόηση: Μια σωστή λειτουργία πρέπει να είναι και μια ανανεούμενη διανόηση από προσωπικότητες σε μια διαλεκτική σχέση όχι μόνο θεωρητικών αλλά και βιωματικών αναφορών στο διεθνές γίγνεσθαι που και άγνοιες θα αποφεύγει και θα προτρέπει σε αναλύσεις και προσεγγίσεις ολιστικού προσανατολισμού. Β) Επαρκή Πολιτική Ηγετική Ομάδα και Γ) Πολιτικό Κόμμα Κοινωνίας και όχι μόνο των μελών, αντί για μηχανισμό. Η προπαγάνδα αποτυχημένων πολιτικών της ηγετικής ομάδας προς τα μέλη, οδηγεί σε αναξιοπιστία και σε αδράνεια χωρίς πρωτοβουλίες και δημιουργία γεγονότων πολιτικού και κοινωνικού χαρακτήρα.
2.Ερώτημα: Παραμένει για την Αριστερά του 21ου αιώνα ο στόχος του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία ως διακριτού συστήματος -παραγωγικά και πολιτειακά- από τον καπιταλισμό και τις μορφές αυταρχικότητας που του προσιδιάζουν; Ή ο καπιταλισμός έχει κερδίσει το στοίχημα με την ιστορία και μας υποχρεώνει να περιοριστούμε στο να επιδιώκουμε συνεχώς την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση των ανισοτήτων;
Απάντηση:
Η μετάβαση από μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης –και όχι μόνο της παραγωγής και της θεσμικής πολιτείας που αυτά έπονται- σε μια άλλη, αποτελεί εξέλιξη βαθιάς και μακροχρόνιας κοινωνικής και πολιτικής διεργασίας αλλά βεβαίως σχετίζεται άμεσα και με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.
Αυτά μας διδάσκουν οι δύο προηγούμενες μεγάλες μεταβάσεις, από τη Δουλοκτησία στη Δουλοπαροικία/Φεουδαρχία και στη συνέχεια στο Καπιταλισμό.
Τις ανατροπές τις οργάνωσαν ανώτερες κοινωνικές τάξεις, όπως οι φεουδάρχες και η αστική τάξη. Η ανθρωπότητα θα βιώσει στο μέλλον ποια νέα ανώτερη τάξη θα οδηγήσει στο επόμενο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα μετά και τις αλλεπάλληλες εξελίξεις στο κόσμο των νέων τεχνολογιών.
Τι είναι ο Σοσιαλισμός; Ο Μαρξ δεν τον ορίζει. Αναλύει το Καπιταλισμό και μιλάει για την «υποχρεωτική» για τον άνθρωπο μετάβαση σε ένα ανώτερο σύστημα κοινωνικής οργάνωσης. Ο Λένιν τον όρισε πολιτικά ως εξηλεκτρισμό και Σοβιέτ. Και ακολούθησαν επινοήσεις του Κ.Κ.Σ.Ε για το Παλλαϊκό Κράτος και τη θεωρία των Σταδίων μέχρι το 1990 και την επιστροφή στο Κρατικό Καπιταλισμό. Πολλοί θεωρητικοί μαρξιστές. λόγω και της κρατικιστικής οργάνωσης της κοινωνίας και της παραγωγής όρισαν την ΕΣΣΔ, ως ζώνη με Κρατικό-μονοπωλιακό Καπιταλισμό με ασιατικό τρόπο παραγωγής.
Στη Κίνα ο Μάο -και οι μεταγενέστεροι του- μιλάνε για Πορεία προς το Σοσιαλισμό και ονόμασαν τη Κίνα Λαϊκή Δημοκρατία και όχι Σοσιαλιστική ενώ το σύστημα ονομάστηκε «Νέα Δημοκρατία» από το 1949. Δηλαδή, 70 και πλέον χρόνια μετά, με εξουσία του Κ.Κ. Κίνας, δεν μιλάνε για επίτευξη, αλλά για πορεία, με κύριο στόχο την εξάλειψη της φτώχειας. Και αυτό πετυχαίνουν μέσω της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση της Κίνας σε επίπεδο χώρας και οι Περιφερειακές Συνελεύσεις παίρνουν τις αποφάσεις και χαράσσουν πολιτικές κάτω από τον πολιτικό έλεγχο του Κ.Κ. Κίνας και όχι κάτω απ’ αυτόν της αστικής τάξης, όπως έγινε στη Δύση, με Αποικιοκρατία και Ιμπεριαλισμό. Βέβαια η Κίνα διαθέτει ισχυρή Αγορά παράλληλα με το Κράτος και επίσης παράγει ανισότητες. Καπιταλισμός και κυριαρχία της Αγοράς. Πολλά αριστερά κόμματα ορίζουν το κόμμα της Κίνας αναθεωρητικό και τη Κίνα Ιμπεριαλιστική και το καθεστώς αυταρχικό, ανελεύθερο και καταπιεστικό.
Ο Σοσιαλισμός αποτελεί όραμα των προοδευτικών δυνάμεων με δικαιοσύνη, δημοκρατία και ελευθερία και όχι απλά μια έφοδο, για τη κατάληψη της εξουσίας. Για να αποτελεί στόχο αυτό συνεπάγεται σχέδιο και δράσεις για την επίτευξή του. Και ένα σχέδιο θέτει συγκεκριμένα βήματα και χρονοδιαγράμματα. Το ερώτημα χρειάζεται επαναδιατύπωση έξω και πέρα από τη λογική του στόχου, αλλά και του ότι θα αποτελεί εξέλιξη προοπτικής, πολιτικής διεργασίας συνδεδεμένης και με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.
Η «εξάλειψη της φτώχειας» και η «μείωση των ανισοτήτων» είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Στην αναπτυγμένη Δύση, τίθεται το ζήτημα της αναδιανομής και της εξάλειψης της –ακραίας- φτώχειας μέσω της φορολογίας και της αύξησης των μισθών.
Πώς μειώνουμε τις ανισότητες με χαμηλό επίπεδο παραγωγικών δυνάμεων; Είναι «νόμος» του Καπιταλισμού αφού προϋποθέτει μεγάλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, ζήτημα με παράλληλο πολιτικό στόχο τη δίκαιη διανομή. Έχουμε δρόμο. Είναι στις αρχές μας ο Δημοκρατικός δρόμος για το Σοσιαλισμό.
3.Ερώτημα: Σε κάθε συνέδριο του κόμματος διαπιστώνεται ότι πρέπει να αλλάξει η λειτουργία των Οργανώσεων Μελών, ώστε να είναι πιο μαζική και πιο αποτελεσματική. Δηλαδή, να αποτελούν οι οργανώσεις το κόμμα στον κοινωνικό τους χώρο, τα μέλη να νιώθουν ότι αυτά που κάνουν είναι χρήσιμα, να χαίρονται που συνευρίσκονται, ότι αυτά που λένε φτάνουν στην ηγεσία του κόμματος και επηρεάζουν την πολιτική του. Το περίφημο «κόμμα των μελών». Και σχεδόν πάντα διαπιστώνεται ότι αυτό δεν επετεύχθη. Εσείς πώς σκοπεύετε να συμβάλετε ώστε η συμμετοχή των μελών στην κομματική ζωή να αποκτήσει νόημα και να γίνει δημιουργική και -γιατί όχι;- απολαυστική;
Απάντηση:
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χρειάζεται:
α. Πολιτική ενότητα και όχι μόνο οργανωτική ενότητα.
β. Όχι υποκατάσταση της πολιτικής από οργανωτικά σχήματα ελέγχου. Ο οργανωτικός έλεγχος αποτελεί παλιά συντηρητική μέθοδο για τη παρεμπόδιση δημοκρατικών συζητήσεων σε θέματα Ιδεολογικά, Προγραμματικά και Στρατηγικής. Αποτελεί καθήλωση σε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, σε κάθε περιοχή σε κάθε κλάδο εργασίας .Έτσι οδηγείται σε μειοψηφικές πολιτικές μηχανισμών.
Από κοινού, οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε ώστε να διαμορφώσουμε στο κόμμα πλειοψηφική κουλτούρα και χειραφέτηση για να είναι κόμμα της Κοινωνίας. Η ευθύνη ανήκει στη Κ.Ε.
4.Ερώτημα Πώς θα λειτουργήσει η νέα ηγεσία σε ένα κόμμα όπου το «τασικό κριτήριο» συχνά υπερτερεί της ουσιαστικής συλλογικής λειτουργίας; Με διαρκή διαπραγμάτευση με τις τάσεις και ουσιαστικά ερήμην των μελών, όπως συνέβαινε εν πολλοίς μέχρι σήμερα, ή με τη δημιουργία μιας πραγματικά λειτουργούσας συλλογικότητας; Πως θα συμβάλετε να αντιμετωπιστεί η έμπρακτη απουσία δεσμευτικότητας αρκετών μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η συχνή ολιγωρία ως προς την υλοποίηση των συλλογικών αποφάσεων;
Απάντηση:
Χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ να μετεξελιχθεί σε Πολιτικό κόμμα με πολιτική και ιδεολογική ενότητα στα βασικά και να μη καθορίζεται η φυσιογνωμία του από μειοψηφικές συσπειρώσεις. Χρειάζεται να μετεξελιχθεί σε Λαϊκό κόμμα με αναφορά στην Κοινωνία, με ανοικτές πόρτες για φίλους και πολίτες.
Τα μέχρι σήμερα αρνητικά φαινόμενα που αναφέρονται και παραπάνω αφαιρούν από να θέλει η κοινωνία το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να ξέρει ότι μπορεί να αλλάξει κάθε αρνητική πρακτική με θετικούς προσανατολισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου